หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1137

รษิกาประหลาดใจกับคำพูดของลูกชายของเธอ

เธอรู้ว่าพวกเขามีเหตุผลและดูแลไอรดาเป็นอย่างดีมาโดยตลอด

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือพวกเขาครุ่นคิดเรื่องนี้มากกว่าที่เธอคิด

เบนนี่พูดอย่างไพเราะว่า “แม่ครับ ช่วยคุยกับคุณเลอศิลป์เกี่ยวกับเรื่องนี้หน่อยสิ เรากังวลว่าไอวี่อาจถูกรังแก และเราจะไม่ได้อยู่เคียงข้างเพื่อปกป้องเธอ”

รษิการู้สึกแน่นหน้าอกเมื่อเอ่ยถึงไอรดาที่ถูกรังแก

เธอนึกถึงเหตุการณ์ที่ไอรดาถูกเพื่อนร่วมชั้นรังแกเมื่ออชิและเบนนี่เข้าเรียนในวันแรก

ในตอนนั้น เด็กๆ ได้ก้าวออกมาปกป้องไอรดา และช่วยเธอจัดการปัญหากับเพื่อนร่วมชั้นจนราบรื่น

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เมื่อไอรดาอยู่ในโรงเรียนใหม่ เธอก็ไม่มีเพื่อนที่เธอคุ้นเคยอีกต่อไป รษิกากังวลว่าถ้าอชิและเบนนี่ไม่ได้อยู่ข้างๆ ไอรดา เหตุการณ์แบบเมื่อก่อนก็จะเกิดซ้ำรอย

มีความเป็นไปได้ที่มันจะเหมือนกับที่เด็กๆ พูด ไอรดาจะถูกเด็กคนอื่นๆ รังเกียจ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ รษิกาก็ยอมจำนนและพูดว่า "เอาล่ะ แม่จะคุยกับคุณเลอศิลป์เกี่ยวกับเรื่องนี้ในเร็วๆ นี้ แต่อย่างที่บอก พวกลูกๆ จะต้องเตรียมตัวย้ายไปโรงเรียนอื่น”

ดวงตาของเด็กชายเป็นประกาย

แม่ยอมคุยกับพ่อแล้ว! มันไม่สำคัญว่าพวกเขาจะพูดอะไร อย่างน้อยที่สุด เรื่องนี้ก็จะยุติสงครามเงียบที่พวกเขากำลังต่อสู้กัน นอกจากนี้เรายังเป็นคนที่พูดเรื่องการย้ายโรงเรียนขึ้นมาอีกด้วย ด้วยวิธีนี้เราจะสามารถรักษาอาการของไอวี่ไม่ให้แย่ลงไปอีกได้

พอคิดเช่นนั้น เด็กๆ จึงตกลงโดยไม่ลังเลใจ

รษิกายิ้มเป็นประกายและลูบผมของเด็กชาย “ตอนนี้เริ่มจะดึกแล้ว พักผ่อนกันเถอะ”

เนื่องจากพวกเขาบรรลุเป้าหมายแล้ว เด็กๆ จึงพยักหน้าตอบเธออย่างเชื่อฟัง

ขณะที่รษิกาเดินออกจากห้องเด็กชาย คำพูดจากการสนทนาของพวกเขาก่อนหน้านี้ยังคงวนซ้ำอยู่ในใจของเธอ ทำให้เธอรู้สึกผิดเล็กน้อย

เธอคิดมาโดยตลอดว่าเรื่องระหว่างผู้ใหญ่ควรเก็บไว้ระหว่างผู้ใหญ่ เด็กไม่ควรเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความสัมพันธ์ของเธอกับเลอศิลป์ เด็กทั้งสามคนจึงได้รับผลกระทบในชีวิตไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

ในเมื่อตอนนี้ฉันเกี่ยวข้องกับไอวี่ และอาการของเธอได้รับผลกระทบเพราะฉัน ฉันจึงควรตัดสินใจอย่างมั่นคง ไม่ว่าความสัมพันธ์ของฉันกับเลอศิลป์จะเป็นเช่นไร ฉันควรให้ความสำคัญกับอาการของไอวี่เป็นอันดับแรก อย่างน้อยที่สุด ฉันควรตรวจสอบให้แน่ใจว่าอาการของเธอคงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ฉันจะไม่เสียใจเลย