หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1156

เมื่อกลับมาถึงคฤหาสน์ รษิกาก็ไปเตรียมอาหารเย็นขณะที่พวกเด็กๆ วิ่งขึ้นไปชั้นบน

“อชิ เมื่อกี้แม่โกหกพวกเราหรือเปล่า?” เบนนี่อดไม่ได้ที่จะถามพี่ชายทันทีหลังจากที่เขาปิดประตูห้องนอนแล้ว

อชิขมวดคิ้ว สีหน้าของเขาเคร่งเครียด ฉันรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆ ในน้ำเสียงและสีหน้าของแม่เช่นกันตอนที่แม่ตอบพวกเรา ในความเป็นจริงแม่หลบสายตาของพวกเราอย่างตั้งใจด้วยซ้ำ เห็นได้ชัดว่าแม่โกหกพวกเรา แต่ทำไม? เป็นไปได้ไหมว่าไอวี่อาจกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก? หรืออาจจะเป็นเพราะแม่ไม่ได้ไปหาไอวี่?

เด็กๆ หยุดคิดถึงความเป็นไปได้ทั้งสองอย่างนี้ไม่ได้

“เราควรไปเยี่ยมไอวี่กันเองไหม?” เบนนี่เสนออย่างใจจดใจจ่อเมื่อเขาไม่ได้รับคำตอบจากพี่ชายหลังจากรอมานาน

อชิส่ายหัว “ลองถามแม่ก่อนดีกว่า ต้องมีเหตุผลที่แม่โกหกเรา”

แม่ทำตัวแปลกๆ ตั้งแต่พวกเรากลับบ้านวันนี้ เป็นไปได้ไหมที่แม่บังเอิญเจอพ่อตอนไปหาไอวี่?

เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้นั้น เขาก็เหลือบมองเบนนี่ และตัดสินใจไม่แสดงความคิดเห็นออกไป หลังจากที่ลังเลอยู่ไม่กี่วินาที

น้องชายของเขากังวลมากในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับไอรดา และเขาเองก็เป็นห่วงเธอเช่นกัน เขากลัวว่าเบนนี่จะตีโพยตีพายถ้าเขาเล่าให้ฟังว่าเขาคิดยังไง

อชิและเบนนี่ช่วยกันคิดหาวิธีที่ทำให้แม่บอกความจริงในห้องนอน

ในขณะเดียวกัน อัญชสาก็ขับรถไปที่บ้านของรษิกาด้วยความโกรธ

บ่ายวันนั้น เธอเข้าไปที่สถาบันวิจัย โดยไม่ได้สร้างความปั่นป่วนให้ทุกคนที่นั่น เพราะเกรงว่าจะทำให้ตัวเองเดือดร้อนมากขึ้น เธอจึงถามไปเรื่อยๆ ว่ารษิกาอยู่ไหน เมื่อแน่ใจว่ารษิกาไม่ได้อยู่ที่สถาบันวิจัย เวลาก็ผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว

ใกล้ถึงเวลาที่นักเรียนที่โรงเรียนจะเลิกเรียนแล้ว อัญชสาจึงรีบไปที่โรงเรียน แต่เธอก็มาช้าเกินไป