หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1159

“เด็กๆ ลงมากินข้าว! ” รษิกาเรียกเด็กชายทั้งสองหลังจากถอนหายใจยาวๆ

อชิกับเบนนี่ลงมาข้างล่างอย่างเชื่อฟัง ทันทีที่พวกเขาเจอเธอ พวกเขาก็ยอมรับความผิดของพวกเขาโดยพูดว่า “แม่ครับ พวกเราขอโทษ”

ก่อนที่รษิกาจะพูดโต้ตอบ เบนนี่พูดเสริมว่า “แต่ผมคิดว่าพวกเราไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะครับ นางปีศาจนั่นมาด่าแม่ พวกเราแค่ต้องการปกป้องแม่เท่านั้นเองนะครับ! ”

การที่ได้เห็นอัญชสาด่าแม่ของพวกเขาทำให้สองพี่น้องโกรธมากจนพวกเขาวู่วามหยิบบัวรดน้ำที่อยู่ใกล้ๆ และราดน้ำลงบนหัวของนางปีศาจร้าย

ถ้าอัญชายังกล้าที่จะด่ารษิกาต่อ สองพี่น้องคงไม่ลังเลที่จะหยิบบัวรดน้ำอีกอันและเทน้ำใส่เธอจนหมดต่อให้แม่ของพวกเขาจะโกรธพวกเขาก็ตาม

ใจของรษิกาเบาลงจากคำพูดของเบนนี่ แต่สีหน้าของเธอยังคงตึงเครียดขณะที่เธอบอกว่า “แม่รู้ว่าลูกๆ เป็นห่วงแม่ แต่ครั้งหน้าอย่าทำอีกนะ ให้แม่จัดการเอง ไม่ต้องมาช่วย”

เบนนี่ตอบกลับ “แม่ครับ…”

“ลูกๆ อาจจะคิดว่าลูกกำลังปกป้องแม่อยู่ แต่ในเวลาเดียวกัน ลูกก็ทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตรายด้วย ถ้าคุณอัญชสามาแก้แค้นลูกๆ ในอนาคตล่ะ? ลูกไม่คิดว่าแม่จะเป็นห่วงบ้างเหรอ?” รษิกาพูดแทรกพร้อมกับขมวดคิ้ว

อชิกับเบนนี่ต่างมองหน้ากันอย่างเขินอายก่อนที่จะก้มหน้าลง “พวกเราขอโทษครับแม่ พวกเราใจร้อนเกินไป”

แม้ว่าพวกเขาจะยังไม่หาหลักฐาน พวกเขาคาดเดาว่ามีบางคนจ้างเด็กที่โตกว่ามาทำร้ายพวกเขา เดาได้ไม่ยากว่าใครเป็นคนสั่งมา ถ้านางปีศาจนั่นเป็นคนทำ เธอคงจะมาแก้แค้นพวกเขา พวกเราคิดน้อยไป…

หลังจากรษิกาเห็นว่าเด็กชายทั้งสองรับรู้ถึงความผิดพลาดของตัวเอง เธอจึงคลายสีหน้าที่ตึงเครียดของเธอ “แล้วก็… แม่อยากจะขอบคุณที่ปกป้องแม่นะ”

ด้วยเหตุนั้น เธอก็โน้มตัวลงไปกอดพวกเขา “แต่ครั้งหน้า อย่าทำอะไรวู่วามอีก ต่อให้ลูกๆ อยากจะปกป้องแม่ แต่แม่ก็อยากจะปกป้องหนูเช่นกัน”

ในขณะเดียวกัน รษิกาก็นอนลงบนเตียงของตัวเองพร้อมกับความรู้สึกที่ขัดแย้งอยู่ในใจ ฉันแค่อยากจะไปดูไอวี่ ใครคิดว่าหลายสิ่งหลายอย่างจะเกิดขึ้นมาแทน? ไม่ใช่แค่ฉันเจอเลอศิลป์ แต่ฉันก็เข้าไปปะทะกับอัญชสาอีกด้วย…

เมื่อตระหนักสิ่งที่อยู่ในหัวของเธอ รษิกาก็ลุกขึ้นและส่ายหัวอย่างแรง ทำไมฉันยังคิดถึงเรื่องพวกนั้นอยู่นะ? ฉันก็สัญญากับอัญชสาแล้วว่าจะอยู่ห่างๆ จากพวกเขา…