“สารเลว!” อัญชสาอยากจะเข้าไปในบ้านราวกับว่าเธอบ้าคลั่งไปแล้ว
เนื่องจากไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ และรษิกาก็ถอยกลับไม่ได้แล้ว เธอจึงยืนหยัดที่จะขวางทางอัญชสาอยู่ที่ทางเข้า “ทำไมคุณถึงได้โกรธขนาดนี้ คุณอัญชสา? วันนี้คุณมาที่บ้านของเราและระเบิดอารมณ์รุนแรง! อชิและเบนนี่ก็แค่ทำในสิ่งเดียวกันกลับ”
ทันใดนั้น อัญชสาก็ยืนนิ่ง “สิ่งที่แกทำน่ะสิ! แกต้องเป็นคนสอนพวกเขาให้ทำแบบนี้แน่ๆ!” เธอแผดเสียง
เธอยกมือขึ้นแล้วเหวี่ยงไปทางรษิกาซึ่งคอยขวางเธออยู่
รษิกายกมือขึ้นอย่างรวดเร็วและกระทุ้งนิ้วที่จุดฝังเข็มบนแขนของอัญชสา
อัญชสารู้สึกได้ทันทีว่าแขนของเธอชาและอ่อนแรง
ก่อนที่เธอจะรู้สึกตัว เธอก็ถูกตบเข้าที่หน้า
รษิกาไม่ได้ยั้งมือในการตบ ซึ่งมีผลรุนแรงมากจนอัญชสารู้สึกว่าจิตใจของเธอว่างเปล่า
เธอใช้เวลานานมากกว่าจะรู้สึกดีขึ้น เมื่อดีขึ้นแล้ว เธอก็จ้องไปที่รษิกาด้วยความไม่เชื่อ “แก! กล้าดียังไงมาตบฉัน?”
“ฉันแค่ทำสิ่งที่คุณกำลังจะทำกับฉัน” รษิกาตอบด้วยสีหน้าเยือกเย็น
ทันทีที่รษิกาพูดจบ เธอก็ผลักอัญชสาออกไป
เนื่องจากไม่ทันตั้งตัว อัญชสาจึงเดินโซเซถอยหลังไปสองก้าวและเกือบจะกลิ้งลงบันไดใกล้ๆ ทางเข้า
“นี่เป็นเรื่องระหว่างผู้ใหญ่ ทำไมคุณถึงต้องดึงลูกๆ ของฉันมาเกี่ยวด้วยคุณอัญชสา? มันค่อนข้างน่าอายนะ คุณว่าไหม?” รษิกาชะงักไปชั่วคราวและกล่าวต่ออย่างไม่แสดงอารมณ์ “ถือว่าการตบนั้นเป็นการเตือน ถ้าคุณกล้าแม้แต่จะแตะต้องอชิและเบนนี่เพียงปลายนิ้ว ฉันจะทำให้คุณเสียใจกับการกระทำของคุณเอง!”
ทันทีที่อัญชสาทรงตัวได้ เธอก็พุ่งเข้าใส่รษิกา
รษิกายกขาของเธอขึ้นเล็กน้อยและเตะเข้าที่จุดฝังเข็มบนเข่าของอัญชสา
เป็นอีกครั้งที่อัญชสาได้รับความเจ็บปวด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...