“เลอศิลป์จะไม่เห็นหัวฉันตราบใดที่นังนั่นยังมีชีวิตอยู่!” ไม่มีอะไรนอกจากความบ้าคลั่งในสายตาของอัญชสา “นอกจากนี้ เขายังสงสัยฉันอยู่แล้ว อีกไม่นานเขาจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างถ้าเธอเติมเชื้อไฟเข้าไป”
เลอศิลป์สงสัยเธอแล้วเหรอ? สีหน้าของฝนทิพย์และคฑาเปลี่ยนไป
"ทำไมคุณคิดอย่างงั้น?" ฝนทิพย์ถาม
ใบหน้าของคฑาแข็งทื่อ “คุณไม่ได้บอกผมเรื่องนั้นเลยนี่!”
เขาอาจมีพฤติกรรมแตกต่างออกไปถ้าเขารู้ว่าเลอศิลป์กำลังสงสัยพวกเขาอยู่
อัญชสาไม่สนใจคำตอบของพวกเขาและพูดต่อว่า “ฉันไม่รู้ว่านังนั่นทำอะไรกับไอวี่ แต่มันน่ารำคาญมากตอนที่ไอวี่ร้องไห้และกรีดร้องหลังจากรู้ว่าเธอป่วย”
ฉันจะแก้แค้นนังเด็กนั่นเมื่อฉันแต่งงานกับเลอศิลป์แล้ว
ฝนทิพย์รู้สึกงุนงงเมื่อพูดถึงไอรดา “คุณบอกว่าความสัมพันธ์ของคุณกับไอวี่ดีขึ้นแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมไอวี่ถึงยังพึ่งพารษิกาอยู่ล่ะ?”
อัญชสาเริ่มโกรธจัด “นังนั่นแอบไปโรงเรียนเพื่อเจอไอวี่! เลอศิลป์คงไม่สงสัยฉันถ้าไม่ใช่เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น!”
พวกเขาทั้งสามมองหน้ากัน
ในที่สุดฝนทิพย์ก็พูดหลังจากเงียบไปนานว่า “รษิกาเป็นภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดของเราในตอนนี้ แต่การพูดถึงเรื่องการฆาตกรรมมันก็อุกอาจเกินไปนะ”
อัญชสามองเธออย่างฉุนเฉียว “แล้วคุณจะให้ฉันทำยังไงล่ะ? ทิ้งทุกสิ่งที่ฉันมีตอนนี้และรอจนกว่าเลอศิลป์จะรู้ว่าเราอยู่เบื้องหลังทุกเรื่องงั้นเหรอ?”
ฝนทิพย์สัมผัสได้ถึงความโกรธเกรี้ยวของอัญชสาและยิ้มอย่างปลอบใจ “ฉันเข้าใจความกังวลของคุณ พวกเราไม่มีใครอยากมีส่วนเกี่ยวข้อง แต่เราจะไม่มีทางเลือกถ้าเราลงมือฆ่าคน นอกจากนี้ รษิกายังมีชื่อเสียงอย่างมากในวงการการแพทย์”
เราจะต้องยุ่งยากเป็นอย่างมากหากความตายอย่างกะทันหันของรษิกาปลุกเร้าความสงสัย ฉันจะไม่ตามอัญชสาไปสู่เส้นทางแห่งความวิกลจริตหรอก!
เจตนิน...
อันที่จริงฉันไม่ได้คิดแบบนั้นเลย บางทีการโดนสารพิษของรษิกาอาจเป็นโอกาสที่พระเจ้ามอบให้ก็ได้!
ความคิดของพวกเขาทั้งสองตรงกัน
“ตอนนี้รษิกาอยู่ในโรงพยาบาล คุณเจตนินน่าจะมาหาเธอเองด้วยความกังวล ทำไมเราไม่สะกิดๆ เรื่องนี้ด้วยการให้เขามาเยี่ยมเธอล่ะ?” ฝนทิพย์แนะนำช้าๆ
อัญชสาหยิบโทรศัพท์ออกมาเมื่อฝนทิพย์พูดจบและพิมพ์ข้อความถึงเจตนิน
ฝนทิพย์ถอนหายใจโล่งอกเมื่อความตั้งใจจะฆ่าคนของอัญชสาถูกเบี่ยงเบนไปได้ชั่วขณะ
ใครๆ ก็หวังว่าเธอจะไม่ทำอะไรบุ่มบ่ามที่จะทำให้พวกเขาพังพินาศไปพร้อมกับเธอ แต่ฝนทิพย์ยังคงระมัดระวัง “ไม่ต้องกังวลนะอัญชสา ไม่ว่ายังไง คุณยังมีคุณคฑากับฉันอยู่ รษิกามีตัวคนเดียวและคงไม่สามารถแข่งกับเราได้ วันหนึ่งคุณจะได้เป็นคุณนายบ้านฟ้าศิริสวัสดิ์!”
อัญชสาเกือบจะได้ลิ้มรสการแก้แค้นเมื่อนึกถึงเจตนินที่ปรากฏตัวในภายหลังและพยักหน้าอย่างหนักแน่นไปที่ฝนทิพย์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...