หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1228

“แม่ ทำไมกลับมาเร็วขนาดนี้? แม่ไม่ควรอยู่ที่โรงพยาบาลนานกว่านี้เหรอครับ?” อชิมองรษิกาอย่างเป็นกังวล

ขณะที่อชิพูด เขาก็เหลือบมองเลอศิลป์ขณะที่เขามีแผนลับสำหรับพ่อและแม่

ถ้าแม่ต้องอยู่โรงพยาบาลอีกสองวัน พ่อก็จะมีเวลาจีบแม่มากขึ้น!

เลอศิลป์รู้ว่าอชิกำลังเหลือบมองมาที่เขา แต่เขาไม่รู้ว่าในใจของเด็กชายคิดอะไรอยู่

ในขณะเดียวกัน รษิกาก็พูดไม่ออกเมื่ออชิถาม “แล้วหนูอยากให้แม่อยู่โรงพยาบาลเหรอ?”

จากนั้น เด็กๆ ก็ต่างจ้องมองกัน

อชิตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “เราแค่เป็นห่วงแม่เท่านั้น เราคิดว่าบางทีแม่ควรอยู่ที่โรงพยาบาลอย่างน้อยก็สองวัน”

ความอบอุ่นเกิดขึ้นในใจของรษิกาหลังจากได้ยินเช่นนั้น เธอแกล้งทำเป็นมีน้ำตารื้นและมองไปที่อชิ “แต่แม่คิดถึงพวกหนูนะ”

“เราไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาลก็ได้!” เสียงน่ารักของเบนนี่ดังขึ้น

รษิการู้สึกขบขันกับเบนนี่จนอดไม่ได้ที่จะจูบเขา

ไอรดาและอชิรีบขยับเข้ามาใกล้รษิกาอย่างรวดเร็วหลังจากที่พวกเขาเห็นเธอจูบเบนนี่

อชิยื่นหน้าออกมาหารษิกาทันที

รษิกาจูบแก้มของอชิด้วยรอยยิ้ม

ไอรดายืนอยู่ข้างหลังอชิอย่างขี้อาย เธอไม่กล้าก้าวไปข้างหน้า แต่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความคาดหวัง

ความรู้สึกผิดฉายแววในดวงตาของรษิกา เมื่อเธอเห็นว่าไอรดาประพฤติตัวอย่างไร

ที่ผ่านมา ไอรดาไม่เคยเป็นแบบนี้เลย

ความตึงเครียดระหว่างเธอกับเลอศิลป์ทำให้ไอรดาแสดงท่าทีขี้อายต่อหน้าเธอ

เมื่อนึกถึงสิ่งนั้น รษิกาก็ยิ้มให้ไอรดาและดึงเด็กหญิงเข้ามาใกล้เธอ จากนั้นรษิกาก็จูบเด็กน้อยที่แก้มอ้วนๆ และกอดเธอไว้แน่น