คำตอบของเลอศิลป์ทำให้รษิการู้สึกประหลาดใจ ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเลอศิลป์จะให้ไอวี่อยู่ต่อโดยการมาขอให้ฉันตัดสินใจว่าอนุญาตหรือไม่
ทันทีที่ได้รับคำอนุญาตจากพ่อของเธอ ไอรดาจึงรีบหันไปหารษิกาพลางพูดว่า “คุณรษิกา…”
เบนนี่กับอชิเดินมาหาทั้งคู่ก่อนจะพูดว่า “ให้ไอวี่อยู่ต่อเถอะนะแม่!”
รษิกาลังเลไปชั่วขณะ แต่แล้วเมื่อเธอเห็นแววตาอ้อนวอนของเด็กชายทั้งสองคน เธอก็พบว่าตัวเองไม่สามารถปฏิเสธคำขอได้เลย “ก็ได้ ถ้าไอวี่อยากอยู่ก็ตามนั้นแหละจ้ะ”
คำตอบรับของรษิกาทำให้สีหน้าของเด็กๆ เปลี่ยนไปทันที ขณะที่พวกเขาส่งเสียงร้องด้วยความดีใจ
รษิกาอดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นสิ่งนั้น
ในตอนนั้นสีหน้าของเลอศิลป์อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัดขณะที่เขาหันไปมองรษิกา
เมื่อรษิกาเห็นว่าเลอศิลป์มองมาที่เธอ จู่ๆ เธอก็รู้สึกวิตกกังวล สีหน้าของรษิกาแข็งทื่อราวกับหิน
“ในเมื่อคุณไม่ว่าอะไร งั้นผมจะฝากให้คุณดูแลไอวี่ต่ออีกสักสองสามวันนะครับ คุณรษิกา” เลอศิลป์กล่าว
รษิกาเม้มปากแน่นพลางยิ้มให้เขาเพื่อเป็นการตอบรับ
ก่อนออกเดินทาง เลอศิลป์บอกกับรษิกาว่า “ผมจะไปถึงสถาบันวิจัยประมาณบ่ายสอง”
รษิกาพยักหน้าตอบรับ “ค่ะ ฉันจะบอกคุณหมอคมสันให้ทราบและขอให้เขาไปที่นั่นเร็วขึ้นนะคะ”
เมื่อพูดจบเลอศิลป์ก็หันหลังและเดินออกไป
รษิกากับเด็กๆ เฝ้ามองรถของเขาขับหายไปจนสุดสายตาก่อนที่จะกลับเข้าไปในบ้าน
ในตอนนั้นเวลาเกือบจะบ่ายสองแล้ว รษิกาจึงรีบโทรหาคมสันทันที
ในขณะเดียวกันคมสันเพิ่งออกมาจากห้องควบคุม
หัวใจของคมสันเต้นไม่เป็นจังหวะด้วยความตื่นเต้นเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น ฉันรู้ว่าเลอศิลป์จะมาที่นี่ แต่ไม่ได้คิดว่าเขาจะมาเร็วขนาดนี้!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...