หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1231

เวลาผ่านไปไม่นาน รษิการวบรวมสติและอธิบายว่า “นี่เป็นเพียงขั้นตอนพื้นฐานสำหรับการฝังเข็ม หากว่าเขาต้องการจะฝังเข็มฉัน เขาคงจะทำแบบนั้นขณะที่สวมเสื้อผ้าอยู่ไม่ได้”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นเลอศิลป์ถึงกับขมวดคิ้วเล็กน้อย สายตาของเขาแสดงให้เห็นถึงความไม่พอใจ คิดๆ ดูแล้วเจตนินคงจำเป็นต้องถอดเสื้อผ้าของรษิกาออกเพื่อฝังเข็มให้เธอจริงๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังน่ากังวลอยู่ดี!

สีหน้าหึงหวงของเลอศิลป์ทำให้รษิการู้สึกชอบใจ

“ยิ่งไปกว่านั้น ผมว่าพฤติกรรมของเจตนินดูแปลกๆ นะ” เลอศิลป์ออกความเห็นอย่างดื้อรั้น

เมื่อได้ยินเช่นนั้นรษิกาถึงกับพูดไม่ออก

แม้ว่ารษิกาไม่อยากจะเชื่อว่าเจตนินกำลังมุ่งร้ายอยู่ แต่เธอยอมรับว่าจากมุมมองของคนกลาง เจตนินช่างดูน่าสงสัยเสียจริง

ในตอนนั้นเลอศิลป์ขมวดคิ้วพร้อมกับมองรษิกาก่อนจะพูดอย่างเย็นชาว่า “ผมคิดว่าจะไปสืบสวนเรื่องทั้งหมดในช่วงบ่ายของวันนี้ คุณสนใจไปกับผมไหม?”

ในขณะที่รษิกากำลังพยักหน้าตอบรับคำเชิญชวนของเลอศิลป์ เด็กๆ ก็เข้ามาขัดจังหวะด้วยการเข้ามากอดเธอ

เพราะฉะนั้นแทนที่รษิกาจะตอบตกลงเขา เธอกลับจ้องมองเด็กๆ ด้วยความงุนงง

“แม่ครับ!” เบนนี่มองรษิกาด้วยความเป็นห่วง “ตอนบ่ายแม่จะออกไปข้างนอกเหรอครับ?”

เด็กๆ ได้ยินการสนทนาของผู้ใหญ่ทั้งสองคน เพราะพวกจึงเขาตั้งใจเล่นอยู่ใกล้ๆ บริเวณนั้น

เมื่อได้ยินว่าเลอศิลป์จะไปสืบสวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น พวกเด็กๆ จึงกระตือรือร้นที่จะยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ

รษิกายิ้มให้กับเด็กๆ “แม่อาจจะต้องไปที่สถาบันวิจัย ลูกจะโอเคไหมถ้าต้องอยู่บ้านกันตามลำพังกันแค่สามคนน่ะ?”

ก่อนที่รษิกาจะพูดจบ เบนนี่ก็ส่ายหัวปฏิเสธเธอทันที

เมื่อเห็นเช่นนั้นรษิกาจึงถามเด็กๆ ด้วยความงุนงงว่า “ทำไมล่ะ ลูกมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”