หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1260

แต่ฝนทิพย์เพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น “ถ้าไม่ใช่เพราะรษิกา เลอศิลป์กับอัญชสาก็คงแต่งงานกันไปตั้งนานแล้ว!”

ในเวลานั้นเอง จักรภพไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าดึงสติน้องสาว “เธอยังไม่เห็นความจริงอีกเหรอ? ต่อให้คุณหมอรษิกาไม่กลับมา ก็ไม่มีทางที่เลอศิลป์จะแต่งงานกับอัญชสาได้หรอก!”

เมื่อฝนทิพย์ได้ยินเช่นนั้น เธอก็เริ่มสงสัยในตัวเอง “จะเป็นไปได้ยังไง? ฉันจำได้ว่าเขาเคย…”

ด้วยความที่เคยเห็นเลอศิลป์คลั่งไคล้ในตัวอัญชสามากเมื่อหกปีก่อน ฝนทิพย์จึงเชื่อว่ารษิกาคือเหตุผลที่เลอศิลป์กับอัญชสาไม่ได้ลงเอยกัน

“เธอหุบปากไปได้เลย! ถ้าเลอศิลป์รักอัญชสาจริงๆ ทำไมเขาถึงยังไม่แต่งงานกับเธอล่ะ? คุณหมอรษิกาต่างหากที่เป็นคนที่เขารัก!” จักรภพโต้แย้ง

“เป็นไปไม่ได้!” ทันใดนั้น ฝนทิพย์ก็มีน้ำเสียงที่ไม่มั่นใจเหมือนที่เคยเป็นมา

“งั้นลองบอกฉันหน่อยสิว่าทำไมเลอศิลป์ถึงไม่ยอมแต่งงานกับอัญชสาสักทีถ้าเขารักเธอมากขนาดนั้น?” จักรภพถามพลางขมวดคิ้วแน่น

ฝนทิพย์ตัวสั่นขณะที่สงสัย “แต่… ถึงแม้เลอศิลป์จะไม่รักอัญชสา พวกเขาก็หมั้นกันอยู่นะ! อีกอย่าง รษิกาก็มีลูกกับคนอื่นไปแล้ว เป็นไปไม่ได้หรอกที่เธอจะมีค่ามากพอกับคนอย่างเลอศิลป์!”

“เลอศิลป์ตัดสินใจยกเลิกการหมั้นแล้ว!” จักรภพตวาด

ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น ฝนทิพย์ก็อ้าปากค้างเพราะเธอไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง “มันจะเป็นไปได้ยังไง? นี่มันก็ผ่านมาหกปีแล้ว ทำไมจู่ๆ เลอศิลป์ถึงได้ยกเลิกการหมั้นล่ะ?” ถ้าเขาอยากจะยกเลิกจริงๆ ทำไมก่อนหน้านี้เขาไม่เคยพูดออกมาเลย?

จักรภพมองน้องสาวด้วยความผิดหวังก่อนจะตอบไปว่า “ฉันบอกเธอตั้งนานแล้วว่าให้เลิกเข้าไปวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของเลอศิลป์ แต่เธอก็ไม่เชื่อฟังฉันเลย! ดูสิว่าตอนนี้มันเป็นยังไง! ถ้าเรื่องนี้กระทบกับครอบครัวของเรา ฉันจะไม่ปล่อยเธอให้รอดไปได้ง่ายๆ ถึงเธอจะเป็นน้องสาวของฉันก็เหอะ!”

ฝนทิพย์ฝังกลบความสงสัยของตัวเองไปเมื่อได้ยินคำพูดรุนแรงของพี่ชาย เธอมองเขาอย่างไม่อยากจะเชื่อและร้องออกมาว่า “พี่จักรภพ!”

“ฉันไม่มีน้องสาวโง่ๆ อย่างเธอ!” จักรภพหงุดหงิดจนปวดหัวไปหมด “จากนี้ไป เธอควรจะเชื่อฟังและอยู่แต่ในโรงพยาบาล ถ้าเธอก่อเรื่องขึ้นมาอีก ฉันจะบอกคุณปู่ให้ไล่เธอออกจากตระกูลเรา!”