เลอศิลป์รับรูปมาด้วยสีหน้าเรียบเฉย
คฑาไม่ได้คิดปิดบังอะไรจากเลอศิลป์ เขามอบกล้องที่เขาใช้ทำงานตามที่อัญชสาสั่งให้เลอศิลป์ไป ในนั้นไม่ได้มีแค่หลักฐานเท่านั้น แต่ยังมีรูปที่อัญชสาสั่งให้เขาถ่ายรษิกาไว้อีกด้วย
หลังจากส่งกล้องให้เลอศิลป์ไปแล้ว คฑาก็รอด้วยความหวั่นกลัว
เลอศิลป์ดูรูปเหล่านั้นทีละรูป
รูปแรกเป็นรูปที่คฑาตั้งใจเลือกมาให้เขา ซึ่งเป็นรูปที่อัญชสากำลังใส่แบคทีเรียลงไปในน้ำดื่มของเด็กๆ
ด้านหลังของภาพนั้นคือทุ่งดอกไม้ที่รษิกาพาเด็กๆ ไปตั้งแคมป์
แม้ว่าจะมีแค่สองสามรูป แต่เลอศิลป์ก็เห็นถึงความโหดเหี้ยมและระแวงระวังในสายตาของอัญชสา
เลอศิลป์หรี่ตา เขาเดาว่าอัญชสาคงทำอะไรลงไปมากกว่าที่เห็นในรูป
เขาเปิดดูรูปอื่นๆ ต่อไป
ส่วนมากเป็นรูปของรษิกากับเจตนิน และมีรูปของเขากับรษิกาด้วย
แม้รษิกาจะยอมรับเขาแล้ว และถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะใกล้ชิดกันมาก แต่เขาก็อดรู้สึกหงุดหงิดไม่ได้เมื่อได้เห็นภาพเธออยู่กับเจตนิน
คฑาถ่ายรูปเหล่านั้นมาอย่างจงใจ ในมุมที่ทำให้ดูเหมือนรษิกาใกล้ชิดกับเจตนินมาก
ความตึงเครียดก่อตัวขึ้นในห้องทำงาน
เมื่อรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงในอารมณ์ของเลอศิลป์ คฑาก็ยื่นหน้าเข้ามามองรูปก่อนจะอธิบายว่า “คุณเลอศิลป์ครับ โปรดอย่าเข้าใจสถานการณ์ผิดเลยนะครับ ผมแค่ทำให้มันดูเหมือนพวกเขาใกล้ชิดกัน คุณรษิกามักจะรักษาระยะห่างกับเขาเสมอ”
คฑาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดขณะที่พูดเช่นนั้น และคำอธิบายของเขาก็ทำให้เลอศิลป์หันมาจ้องมอง
เป็นธรรมดาที่เลอศิลป์จะรู้เช่นนั้น แต่มันก็ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหึงหวงเมื่อเห็นรูปเหล่านั้น
ฉันทำอะไรอยู่ตอนที่รษิกาใช้เวลากับเจตนิน? ฉันเย็นชาใส่เธอและเอาแต่คิดว่าจะให้อัญชสามาเป็นแม่เลี้ยงของไอวี่ได้หรือเปล่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...