รษิกาอึ้งไปเมื่อเห็นชายที่อยู่ตรงหน้าคุกเข่าข้างหนึ่งลงไปกับพื้น
ฉันฝันไปหรือเปล่า? เลอศิลป์กำลัง… ขอฉันแต่งงานเหรอ? ทำไมเขาต้องทำอะไรแบบนี้ด้วย? เขาข้ามขั้นตอนนี้ไปตอนที่เราแต่งงานกันเมื่อหกปีก่อน
ในชั่วพริบตานั้น รษิกาก็รู้สึกหวิวๆ เธอไม่อยากจะเชื่อว่าเรื่องตรงหน้าจะเกิดขึ้น
เธออยากจะหนีไปจากตรงนี้ตามสัญชาตญาณ แต่ก็โดนเด็กๆ ทั้งสามคนยั้งไว้ทันทีที่เธอก้าวถอยหลัง
“แม่ครับ คุณเลอศิลป์หมายความตามนั้นจริงๆ ตอบตกลงเถอะครับ เขาเตรียมเรื่องนี้มาสักพักแล้วนะ เราเห็นเขาเตรียมพร้อมมาตั้งแต่ตอนบ่ายแล้ว” เบนนี่โพล่งขึ้นมา
รษิกาเริ่มหวั่นไหวไปหลังจากได้ยินเช่นนั้น
สิ่งที่เด็กๆ ได้เห็นเป็นแค่การเตรียมตัวเมื่อช่วงบ่ายเท่านั้น แต่พวกเขาไม่รู้เลยว่าเขาใช้เวลาไปนานแค่ไหนในการเปลี่ยนสวนดอกไม้ให้กลายเป็นสวนสมุนไพรแผนโบราณ
ฉันสงสัยจริงๆ ว่าเลอศิลป์ใช้เวลาไปมากแค่ไหนเพื่อเตรียมทุกอย่างให้พร้อม
“เถอะนะคะ อารษิกา ตอบรับพ่อเถอะ! หนูอยากให้พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน” ไอรดาเร่ง
เด็กๆ เริ่มโน้มน้าวเอาคำตอบรับจากเธอทีละคน
ระหว่างนั้น เลอศิลป์ก็จ้องมองเธอ แววตาของเขาล้ำลึก ดวงตาสีเข้มนั้นมุ่งมั่นมากกว่าที่เคยเป็น
“ผมครุ่นคิดในระหว่างที่คุณไม่อยู่ตั้งแต่เมื่อหกปีก่อน ตอนนี้คุณกลับเข้ามาในชีวิตผมแล้ว ผมสาบานว่าผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวังอีก ผมจะปกป้องคุณและจะปกป้องลูกๆ ของเราด้วย ช่วยเชื่อใจผมอีกสักครั้งเถอะนะ รษิกา”
มือของเขาที่ถือแหวนอยู่ไม่ขยับเลยขณะที่เขาพูด ไม่แม้แต่นิ้วเดียว
“แม่ครับ คุณเลอศิลป์เป็นคนเดียวที่เราอยากให้มาเป็นพ่อของเรานะครับ!” อชิกับเบนนี่อุทานขึ้นมาพร้อมกัน
ดวงตาของรษิกาจ้องมองไปทางซ้ายทีขวาทีขณะที่เธอเริ่มคิดทบทวนใหม่อีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...