หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1332

ในเวลาเดียวกัน ที่บ้านตระกูลภักดีสรวง อัญชสาขังตัวเองไว้ในห้องโดยไม่กินข้าวหรือน้ำเลยหลังกลับมาจากบ้านตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์

มีความคิดหนึ่งเดียวที่วิ่งวนอยู่ในหัวของเธอทั้งวัน ฉันตายแน่ ครั้งนี้ไม่มีใครมาช่วยฉันได้ ชีวิตฉันจบสิ้นแล้ว! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอีนังรษิกานั่นจะบอกเลอศิลป์ว่าให้ตำรวจเป็นคนจัดการเรื่องนี้ ฉันยอมตายดีกว่าต้องไปใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในคุก

ยิ่งเธอคิดมากเท่าไร เธอก็ยิ่งฉุนเฉียวและหวาดกลัวมากเท่านั้น

ซึ่งทำให้อัญชสาไม่ได้สนใจข่าวบนอินเทอร์เน็ตเลย

ตอนนี้สุเมธทั้งรักและเกลียดลูกสาวของเขาในเวลาเดียวกัน

อัญชสาเป็นเพียงลูกสาวคนเดียวของเขา แล้วเขาจะมีใจส่งเธอเข้าคุกไปได้ยังไง?

หากเธอไม่ทำเรื่องโง่เขลาแบบเหล่านั้น ตระกูลภักดีสรวงก็คงไม่พบกับหายนะเช่นนี้

ตอนเช้าตรู่ พนักงานแต่ละสาขาของภักดีสรวงกรุ๊ปก็โทรหาเขาเป็นจำนวนมาก

ทุกคนแจ้งเขาว่าหุ้นของบริษัทร่วงจนควบคุมไม่ได้แล้ว และหุ้นส่วนคู่ค้าทั้งหมดก็ยื่นคำขอไม่ทำธุรกิจกับพวกเขาด้วย

ไม่ว่าสุเมธจะใส่ใจอัญชสาในฐานะพ่อมากแค่ไหน แต่ความเป็นพ่อก็ค่อยๆ จางหายไปเมื่อเขารับสายโทรศัพท์ในแต่ละครั้ง

ขณะที่เขากำลังอารมณ์เดือดด้วยความโกรธ จันทราที่มีใบหน้าเปื้อนคราบน้ำตาก็วิ่งเข้ามาในห้อง

“สุเมธ มีข่าวร้าย รีบมาดูนี่สิ คนบนอินเทอร์เน็ตพวกนี้มาวิพากษ์วิจารณ์ตระกูลของเราและอัญชสาแบบนี้ได้ยังไงกัน?”

จันทราร้องไห้เกือบจะทันทีหลังจากที่อ่านข่าวบนโทรศัพท์มือถือของเธอเมื่อเช้านี้

ตระกูลภักดีสรวงไม่เคยต้องเจอกับความอัปยศอดสูได้เช่นนี้นับตั้งแต่พวกเขาปรากฏตัวขึ้นในเมืองหัสดินเมื่อหลายปีก่อน

สุเมธหยิบโทรศัพท์ของจันทรามาและเหลือบมองหน้าจอด้วยสีหน้าบูดบึ้ง

เขาจับโทรศัพท์แน่นขณะที่อ่านข้อความของชาวเน็ตซึ่งด่าทอตระกูลภักดีสรวงจนถึงขั้นที่เขาอยากจะขยี้โทรศัพท์ให้แหลกด้วยมือของเขาเอง

นังลูกสาวไม่รักดี! นังลูกอกตัญญู! แกรู้ไหมว่าแกพาปัญหามาให้ตระกูลภักดีสรวงมากแค่ไหน?

ถ้าเธอดูแลไอวี่อย่างจริงใจ เด็กนั่นก็คงยอมรับเธอไปตั้งนานแล้ว และเลอศิลป์ก็คงไม่ทำให้การแต่งงานกับอัญชสาล่าช้ามาตั้งหกปี!