รษิกาไม่รู้เลยว่าเด็กๆ เข้าไปเกี่ยวข้องกับสถานการณ์ของอัญชสาด้วย
เมื่อตื่นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอก็ไม่เสียเวลาไปกับการอ่านการสนทนาในโลกออนไลน์
การประกาศของเลอศิลป์เมื่อคืนนี้อยู่ในอันดับหนึ่งของหัวข้อยอดนิยม ซึ่งอยู่เหนือหัวข้อยอดนิยมอื่นๆ จากเมื่อวันก่อน โดยตอนนี้หัวข้อนั้นก็ถูกลืมไปหมดแล้ว คำค้นหาของโพสต์นั้นก็ถูกลบออกแทบจะทั้งหมด
รษิกาถือว่าเรื่องนี้คลี่คลายไปและในที่สุดก็สงบลงเสียที
เธอกำลังจะลุกจากเตียงไปทำอาหารเช้าให้เด็กๆ แต่จู่ๆ เจตนินก็โทรมา
รษิการับสายในทันที เพราะคิดว่ามันคงเป็นเรื่องโครงการของเธอกับเขา “มีอะไรเหรอคะ? คุณเจตนิน”
น้ำเสียงของเธอเจือความขอโทษ เพราะกลัวว่าการที่เธอเป็นหัวข้อข่าวโคมลอยเหล่านั้นจะกระทบต่อโครงการ
เสียงของเจตนินมีแววเป็นห่วง “คุณไม่เป็นไรใช่ไหมครับ? ผมเห็นความคิดเห็นต่างๆ ในโลกออนไลน์เมื่อวานนี้ เลยตัดสินใจจะแวะไปหา แต่ว่าผมงานยุ่งมากๆ ตอนนี้พอจะมีเวลาว่างบ้างแล้ว ผมเลยโทรมาเช็คดูก่อนว่าความเห็นพวกนั้นทำให้คุณจิตตกหรือเปล่า”
รษิกาอึ้งไปพักหนึ่งก่อนจะรู้สึกอบอุ่นในใจ “ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะคุณเจตนิน แต่ฉันไม่เป็นไรค่ะ อีกอย่าง เรื่องนั้นก็แก้ไขกันไปเรียบร้อยแล้ว ฉันแค่เป็นห่วงว่ามันจะกระทบกับโครงการ”
เจตนินหัวเราะ ดูเหมือนเขาไม่ได้ใส่ใจเลย “ผมดีใจที่คุณไม่เป็นไรนะครับ เรื่องโครงการมันมีคนดูแลอยู่แล้ว และไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้หรอกครับ”
“ขอบคุณในความทุ่มเทนะคะ” รษิกาพูดอย่างรู้สึกซาบซึ้ง “ฉันพักผ่อนไปมากแล้วและจะกลับไปทำงานอาทิตย์หน้าค่ะ”
นี่ฟังดูเหมือนเป็นการขอออกเดทเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...