ทีแรกศศิตาไม่ได้ตั้งใจจะหาเรื่องรษิกาในเวลากลางดึกแบบนั้น
แต่เธอก็ไม่คิดว่าลูกชายของเธอจะประกาศเรื่องชวนตะลึงในอินเตอร์เน็ต ซึ่งเธอเพิ่งรู้ตอนกำลังกินมื้อเย็น
ศศิตาโกรธจนกินต่อไม่ลง หลังจากกระแทกช้อนส้อมด้วยความโมโหแล้วก็ขับรถบึ่งมาบ้านของรษิกา
เธอตั้งใจจะทำให้เลอศิลป์และไอวี่ตัดขาดกับรษิกาโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
พอเห็นไอรดาติดรษิกาแจก็ยิ่งเดือด
“รษิกา จารุวิทย์ คืนหลานของฉันมา” ศศิตาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบราวกับหญิงสาวขโมยไอรดาไปจากเธอ
รษิการู้สึกได้ถึงความกังวลของไอรดา เธอบีบมือเด็กน้อยให้คลายกังวล จากนั้นเงยหน้าเพื่อเผชิญกับผู้หญิงที่อยู่ตรงข้าม
ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อก่อน เธอคงไม่รู้ว่าจะโต้ตอบข้อเรียกร้องนี้อย่างไร
แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ตอนนี้เธอคือแม่ของไอรดา เธอมีสิทธิที่จะเก็บเด็กหญิงไว้ข้างตัวและเผชิญกับศศิตาที่ไร้เหตุผลได้อย่างมั่นใจ
“ไอวี่คือลูกสาวของฉันที่ห่างกับฉันไปหลายปี เธออยู่กับฉันก็ถูกต้องแล้ว คุณพยายามจะทำอะไรคะ คุณศศิตา?”
รษิกายังคงสู้สายตากับอีกฝ่ายโดยไม่มีทีท่าจะถอย
คำพูดของเธอทำให้ศศิตาหน้าเปลี่ยนสี “รู้ตัวด้วยเหรอว่าตัวเองเป็นแม่ของไอวี่? แล้วหลายปีมานี้เธอหายหัวไปไหน? ตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ทุ่มเทเลี้ยงดูไอวี่มา ส่วนเธอน่ะทำอะไร? พอกลับมาปุ๊บก็อ้างว่าตัวเองเป็นแม่และพรากไอวี่ไปจากพวกเรา เคยคิดถึงความรู้สึกของพวกเราบ้างไหม?”
ศศิตาพูดราวกับทำไปเพื่อประโยชน์ของไอรดาเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...