เลอศิลป์คิดเอาเองว่ารษิกาโกรธเพราะเด็กๆ อารมณ์เสีย ดังนั้นเขาจึงสัญญาด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิดมหันต์ “ผมไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน แต่ตอนนี้ผมรู้แล้ว คุณมั่นใจได้เลยว่าผมจะไม่พูดถึงเรื่องนี้ต่อหน้าพวกเขาอีกต่อไป”
พอเหลือบมองเด็กๆ ที่กำลังเล่นตัวต่อกันอยู่ รษิกาก็รู้สึกว่าการที่เลอศิลป์คุยกับเด็กแฝดเรื่องพ่อพวกเขานั้นเป็นเรื่องใกล้ตัวที่เกิดขึ้นได้ ด้วยความที่ไม่มีอะไรจะพูดกับเขาอีก เธอจึงบอกใบ้ให้เขากลับไป “ตอนนี้ดึกแล้วนะคะ คุณเลอศิลป์ คุณกลับบ้านไปก่อนดีไหม? วันนี้ขอบคุณมากนะคะที่เป็นธุระไปรับเด็กๆ จากที่โรงเรียนแทนฉัน”
หลังจากลังเลอยู่พักหนึ่ง เลอศิลป์ก็พยักหน้าและกลับไป
ระหว่างทางกลับบ้าน เขารู้สึกจิตใจไม่สงบ แต่ก็บอกไม่ได้ว่าเป็นเพราะอะไรแน่
พอมาถึงบ้าน เขาก็ปลดเน็คไทออกด้วยความหงุดหงิดและนั่งลงบนโซฟาอยู่สักพัก แม้กระทั่งตอนนั้นเขาก็ยังรู้สึกไม่สงบใจอยู่
จากนั้น เขาก็ไปหยิบไวน์ออกจากตู้มาขวดหนึ่ง ก่อนจะนั่งลงตรงข้างหน้าต่างและดื่มอยู่ตามลำพัง
หลังจากดื่มไวน์หมดไปสองแก้ว ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนทานข้าวเย็นก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้นมาในหัวเขาอีกครั้ง
เด็กๆ โกรธเขามาก แต่พวกเขาก็ดูน่าสงสารตอนที่ถามด้วยความอยากรู้ว่าทำไมเขาถึงไม่ชอบเด็กทั้งสองคน
ด้วยสีหน้าและน้ำเสียงของเด็กทั้งคู่ยังคงติดตรึงอยู่ในหัวของเลอศิลป์ เขาจึงได้แต่รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ทิ่มแทงอยู่ในจิตใจ
หลังจากที่เลอศิลป์กลับบ้านไปแล้ว รษิกาก็เล่นกับเด็กๆ อยู่พักหนึ่งก่อนจะส่งพวกเขาเข้านอน
รษิกาห่มผ้าให้ไอรดาเรียบร้อยแล้ว เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเคาะประตูห้องของเด็กชาย
ระหว่างนั้น เด็กทั้งสองคนยังนอนไม่หลับ พวกเขายังรู้สึกไม่ดีกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
“มีอะไรเหรอครับแม่?” อชิถามด้วยความสงสัยเมื่อเปิดประตูมาเห็นเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
เนื้อเรื่องวนอยู่อ่าง10รอบ,😁😁😁...
วนกลับมาที่เดิมอีกรอบ ประสาทแดก นิคือ 2วันกลับมาอ่าน1บท ก้อยังวนอยู่ที่เดิม ใครซื้ออ่าน เอาตังค์ซื้อบ้านได้เลยมั้ง...
แล้วจะไงต่อ ไอวีโดนตี โดนทำร้าย หนักก่อน ? ทั้งๆ ควรจะรู้ได้แล้ว ที่โดนวางยา ขนาดนั้น เห้อออออ มาตามอ่านแต่ก็เบื่อ ว่าวนๆอยู่ที่เดิม...
ทะเลาะอึกแล้ว ถึงตอนนี้ ถ้าควรมีไรเปลี่ยนแปลงบ้างค่ะ นอกจากพากลับบ้าน วนหลูบอีกกกกแล้ว...
ที่สุดของการวนเวียนย่ำอยู่กับที่ เนื้อเรื่องไม่มีไรเลย น้ำล้วนๆ น่าจะไป5000ตอน พ่อแม่ลูกยังไม่รู้จักกัน โอ้ยประสาท ละครไทยชิบ มีไรไม่พูดกัน หลบกันไปหลบกันมา...
เนื้อเรื่องวนอยู่ในอ่างมากค่ะ น่าเบื่อ ไม่สนุก เสียดายตอนแรกๆทำไว้สะสนุกเลย เนื้อหาออกทะเล กู่ไม่กลับ ใครไหวไปก่อนเลยจ้าาา...
ไม่ถึงไหนเลยจริงๆ พอดีน่าจะเก่งกว่านี้ดูมีอิทธิพล แต่ไม่ได้เรื่องสักอย่าง แค่ลูกก็ยังไม่รู้เลย มึนนนนค่ะ...
ทำไมกดไปตอน1036ไม่ไปละ...
เข้าไปอ่านถึงตอน1035แล้วอ่ะแต่ไปต่ออีกไม่ได้...
เนื้อเรื่องหลงทางวนไปมา ไม่สนุก...