หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1491

จุดเริ่มต้นจากการจูบเบาๆ กลายเป็นการพลอดรักกันอย่างเข้มข้น

รษิกาหายใจไม่ออก เธอตั้งสติได้แล้วมองขึ้นไปข้างบน เด็กๆ อยู่ข้างบน พวกเขาอาจจะเห็นเราก็ได้!

รษิกาผลักเลอศิลป์ออกไปอย่างกังวล

เลอศิลป์คลายมือออกเล็กน้อย

“อย่า…” ปากของรษิกาถูกรุกรานอีกครั้งก่อนที่เธอจะทันได้พูดจนจบ

เห็นได้ชัดว่าเลอศิลป์เพียงแค่ให้เวลาเธอพักหายใจแค่ครู่เดียว

ในขณะนั้น รษิกาใกล้จะถูกอุ้มขึ้นมาจากโซฟา

ขณะที่เขาขยับมือ รษิกาก็รู้สึกว่ามือของเขาขยับไปที่หน้าอกของเธอทันที

รษิกาตกใจเมื่อรู้ว่าเลอศิลป์กำลังจะทำอะไร

เธอกังวลว่าเด็กๆ จะมาเห็นพวกเขาทำแบบนี้ และในเวลาเดียวกัน เธอก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

ด้วยความสิ้นหวัง เธอรีบเอื้อมมือไปบีบเส้นเอ็นบนแขนของเลอศิลป์

ชายหนุ่มชะงักทันที

รษิกาถือโอกาสผลักเขาออกไปและลุกขึ้นนั่งบนโซฟา ฉันอยากจะไปซ่อนอยู่หลังโซฟาจริงๆ!

ดวงตาของเลอศิลป์หม่นลงทันที และเขาก็มองเธอด้วยสีหน้าไม่พอใจ

“อย่าทำแบบนี้ เด็กๆ อยู่ข้างบน จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกเขามาเห็นเข้า?” รษิกาหลบสายตาของเขาอย่างสับสน เมื่อก่อนนี้เด็กๆ ก็เคยเห็นเรากอดกันแล้ว

เลอศิลป์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหมดหนทางเมื่อเห็นว่ารษิการะมัดระวังตัวมากเพียงใด เราเคยใช้ชีวิตคู่สามีภรรยากัน และเราก็มีลูกด้วยกันด้วย แม้ว่าเราทั้งสองต่างแสดงความรู้สึกต่อกัน แต่ทำไมเธอยังไม่ยอมรับฉันเลย? ตั้งแต่เรากลับมาพบกัน เธอก็มักจะหลีกเลี่ยงฉันเสมอ ยกเว้นตอนที่เธอเมา