หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1493

โรงเรียนเพิ่งเลิก รษิกาจอดรถของเธอไว้ริมถนน

หลังลงมาจากรถ เธอก็ตั้งสติแล้วรีบเดินเข้าไปที่ประตูโรงเรียนและรอให้ลูกๆ ออกมา

พ่อแม่คนอื่นค่อยๆ มาถึงทีละคนสองคน

ไม่นานนัก หน้าโรงเรียนก็มีคนอยู่เต็มไปหมด

อรภัทรรออยู่ที่มุมถนนเป็นเวลานาน หลังจากแน่ใจว่าแล้วรษิกาจะไม่เห็นเธอ อรภัทรก็ค่อยๆ ย่องออกมาเงียบๆ

เธอสังเกตบริเวณรอบตัวอย่างต่อเนื่องขณะที่เข้าใกล้รถของรษิกาอย่างมีลับลมคมใน

นอกจากการสวมหมวกและหน้ากากอนามัย เธอก็ถึงกับสวมแว่นแม้จะเป็นเวลาเย็นแล้วก็ตาม

คนที่เดินผ่านไปผ่านมาอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเธอด้วยความสงสัย

น่าเสียดายที่ทุกคนไม่ได้สนใจเธอมากนัก ขณะที่รีบไปรับลูกๆ ของพวกเขา

อรภัทรยืนอยู่ข้างรษิกาอย่างรวดเร็ว

เธอย่อตัวลงข้างรถและไล่นิ้วไปตามยางรถราวกับเธอกำลังตรวจดูรถของตัวเอง

จากนั้น เธอก็แอบเอาน้ำมันหล่อลื่นขวดเล็กๆ จากกระเป๋าไปใส่จานเบรกของล้อ

จานเบรกถูกซ่อนไว้ในจุดอับ ดังนั้นอรภัทรจึงต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการเทสารหล่อลื่นลงในพื้นที่แคบ จนถึงจุดที่เธอเกือบจะต้องนอนอยู่บนพื้น

ขณะที่เธอกำลังจะเปิดฝาขวดน้ำมันแล้วเทลงไป จู่ๆ เธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าหนักๆ เข้ามาใกล้

เสียงฝีเท้านั้นหยุดลงข้างตัวเธอ

อรภัทรนิ่งอยู่กับที่ ใจเธอหายวาบไปหมด

เสียงอันไม่แยแสของเลอศิลป์ดังมาจากเหนือหัวเธอ “คุณอรภัทร คุณกำลังยุ่งอยู่หรือเปล่า?”