หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1529

รษิกาประทับใจเมื่อเห็นว่าเอกพลใจดีต่อเธอ แต่ก็รีบตั้งกำแพงในใจเอาไว้ก่อนเผื่อว่าเธอจะไม่ทันตั้งตัว

“เมื่อคืนหลับสบายดีไหม? เธอดูหน้าซีดๆ หรือเปล่า?” เอกพลถามด้วยความเป็นห่วง

รษิกาตัวแข็งทื่อไปเมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน “ฉันยังไม่ชินกับที่นี่เพราะเพิ่งย้ายกลับมาค่ะ เมื่อคืนก็เลยนอนไม่ค่อยหลับเท่าไร อีกอย่าง งานฉันก็ยุ่งมาก อีกสองวันก็คงจะดีขึ้นค่ะ”

เอกพลพยักหน้ารับรู้ “งานก็สำคัญนะ แต่สุขภาพของเธอก็สำคัญเหมือนกัน สาวน้อย”

เช่นนั้นแล้ว เขาก็ก้มหน้าลงมองไอรดา เบนนี่และอชิ “ไปกินข้าวกัน เลิกเล่นได้แล้ว”

เด็กๆ พยักหน้าอย่างว่าง่าย “โอเคครับ/ค่ะ คุณปู่!”

เอกพลยิ้มอย่างดีใจเมื่อได้ยินเด็กๆ เรียกเขาว่าคุณปู่

แม้ศศิตาจะบ่นเรื่องอชิกับเบนนี่ให้เขาฟังอยู่เสมอ แต่เขาก็คิดว่าเด็กทั้งสองน่ารักและเขาก็ชอบอชิกับเบนนี่

รษิกาถอนหายใจโล่งอกเมื่อเธอเห็นว่าเอกพลชอบอชิกับเบนนี่มากแค่ไหน

“ใครใช้ให้พวกเธอเรียกเขาว่าปู่?”

จู่ๆ ศศิตาก็ลงมาจากบันไดและจ้องมองพวกเขาด้วยความหงุดหงิด

สีหน้าของรษิกา อชิ และเบนนี่เศร้าหมองไปทันที

ศศิตาไม่ได้เหลือบมองทั้งสามคนเลยขณะที่เธอเดินลงมาแล้วไปหาเอกพล