หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1556

“ไปลองชุดกันค่ะแม่!”

เมื่อเห็นว่าแม่ของเธออารมณ์ไม่ดี ไอรดาก็ดึงมือรษิกาเบาๆ

รษิกาเหลือบมองลงมาหาเด็กหญิง เธอรู้ว่าลูกสาวอยากเบนความสนใจของเธอ จึงพยักหน้าให้ความร่วมมือแล้วขึ้นไปข้างบนกับเด็กน้อย

ระหว่างนั้น อชิกับเบนนี่ก็เริ่มอ่านฟังก์ชันต่างๆ ของแล็ปท็อปใหม่ที่เลอศิลป์ซื้อให้

“ทั้งสองคนอยากเรียนอะไรกันล่ะ? พ่อไม่รังเกียจที่จะสอนให้นะ”

เลอศิลป์นั่งลงข้างพวกเขา และเริ่มสร้างสัมพันธ์กับเด็กๆ

อชิกับเบนนี่กำลังจะล็อกอินเข้าไปในบัญชีของตนเอง ทันใดนั้น พวกเขาก็เห็นพ่อนั่งลงข้างๆ พวกเด็กๆ จึงเงียบไปเพราะกลัวที่จะเปิดเผยตัวตนของพวกเขา

อชิทำหน้าไร้เดียงสา “พ่อจะสอนอะไรพวกผมเหรอครับ? เราอยากเรียนรู้ทุกอย่างเลย!”

เลอศิลป์พิจารณาถึงอายุของเด็กทั้งสอง เขาครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง อนิจจา เขากลับคิดไม่ออกว่าพวกเขาควรจะเรียนรู้อะไรดี

แต่เมื่อเผชิญกับสายตาที่กระตือรือร้นของเด็กๆ ประกอบกับการที่เขาเป็นคนเสนอขึ้นมาเอง เขาก็ได้แต่กัดฟันพูดออกไปว่า “พ่อจะสอนการทำโปรแกรมเบื้องต้นให้แล้วกันนะ”

อชิแอบมองน้องชายของเขาและเห็นความไม่เต็มใจอย่างชัดเจนในดวงตาของเบนนี่

ปฏิเสธไม่ได้ว่าการที่แฮ็กเกอร์อันดับสองของโลกต้องมาเรียนรู้การเขียนโปรแกรมเบื้องต้นนั้นถือเป็นการทรมานอย่างแท้จริง

โชคไม่ดีที่เบนนี่ไม่มีทางเลือกนอกจากแกล้งทำเป็นคาดหวังและและพยักหน้าอย่างยากลำบากเพื่อปกปิดตัวตนของพวกเขาเอาไว้ “ขอบคุณครับพ่อ!”

เลอศิลป์ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและคว้าแล็ปท็อปเครื่องหนึ่งมาและเริ่มดาวน์โหลดซอฟต์แวร์ที่เกี่ยวข้อง

ขณะที่เขาทำเช่นนั้น อชิกับเบนนี่ก็หันมามองหน้าอีกฝ่ายอย่างเห็นใจกัน

“ไหน? ไอวี่สวยไหม?”

จู่ๆ เสียงของรษิกาก็ดังก้องมาถึงพวกเขา

เด็กชายทั้งสองหลุดจากห้วงความคิด อชิและเบนนี่หันหน้าไปมองทางต้นเสียง

แล้วพวกเขาก็ได้เห็นภาพของรษิกาจูงมือไอรดาลงมา ทั้งสองคนสวมชุดที่ออกแบบมาเหมือนกัน

ไอรดามีปีกเล็กๆ สวมอยู่ข้างหลังด้วยและมันดูน่ารักมาก ราวกับเธอเป็นนางฟ้าตัวน้อย