ไม่นานนัก เจตนินก็ส่งที่อยู่สถานที่นัดพบไปให้รษิกา
เธอเหลือบมองข้อความและเห็นว่าที่ที่เขาเลือกมานั้นเป็นร้านกาแฟที่พวกเขาเคยทะเลาะกันก่อนหน้านี้
ฉันว่าเขาพยายามจะใช้โอกาสนี้ทำให้ฉันอับอายใช่ไหมนะ?
ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในอดีต รษิกาจะปฏิเสธไม่ไปพบเจตนินโดยไม่ลังเลใจเลย
แต่ในตอนนี้เธอมาถึงทางตัน เธอก็ทำได้แค่ไปยังที่นัดพบให้ตรงตามเวลานัดหมาย
เมื่อเธอมาถึง เจตนินก็นั่งรออยู่ในร้านกาแฟแล้ว เขาไล้นิ้วไปตามเตาอโรม่าที่อยู่ด้านข้างอย่างสบายๆ
เขานั่งนิ่งเฉยแม้ว่าจะเห็นรษิกาเข้ามาในร้านกาแฟ
รษิกาหลุบตาลงแล้วทักทายเขา “คุณเจตนิน”
ดูราวกับว่าเขาเพิ่งเห็นเธอ เจตนินหันหน้ามายิ้มให้เธออย่างสุภาพ “คุณรษิกา ผมไม่ทันสังเกตเลย เข้ามาสิ นั่งก่อนครับ”
รษิกาพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะนั่งลงข้างๆ เจตนินอย่างใจเย็น เพียงเพื่อจะเห็นว่าเขากำลังสนใจอยู่แต่กับเตาอโรม่าอย่างไม่แยแสสิ่งใด
เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาเธอ เจตนินก็อธิบายด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “กลิ่นน้ำหอมนี่ช่วยให้ใจเย็นลงได้ เพื่อจะเลี่ยงไม่ให้ทะเลาะกับคุณเหมือนเมื่อคราวก่อน ผมเลยพยายามทำให้มันเผาไหม้เร็วขึ้น”
น้ำเสียงที่มั่นใจของเขาทำให้ดูเหมือนเตาอโรม่านี้ส่งผลแบบนั้นได้จริงๆ
รษิกาละสายตาและเม้มปาก เธอยิ้มก่อนจะพูดว่า “ถ้าคุณมีเป้าหมายเดียวกันกับฉัน เราก็ไม่ทะเลาะกันหรอกค่ะ คุณเจตนิน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...