รษิกาขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าสถานการณ์รุนแรงมากแค่ไหน
เธอไม่ได้ผ่อนคลายมากเหมือนเมื่อวาน สถาบันวิจัยจะอยู่นิ่งๆ ไม่ทำอะไรเลยไม่ได้ คนไข้คงไม่สามารถรอได้หรอก
“ฉันจะไปสถาบันวิจัยตอนนี้เลย” เธอลุกขึ้นแล้วขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าข้างบน
เลอศิลป์ตัดสินใจจะเงียบไว้ เพราะเขารู้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะห้ามเธอ
เมื่อเธอลงมาข้างล่าง เขาก็บอกว่า “คราวนี้ ผมจะไม่ไปกับคุณนะ ผมอธิบายสถานการณ์ไปชัดเจนแล้ว คุณควรรู้ว่าจะเจรจากับเขายังไงดี”
รษิกาซึ้งใจที่เลอศิลป์เชื่อในความสามารถของเธอ หญิงสาวตอบพลางยิ้ม “โอเคค่ะ ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง”
เลอศิลป์พยักหน้าและเสริมว่า “โทรหาผมนะ ถ้าต้องการให้ผมช่วยอะไร”
รษิกาพึมพำตอบรับก่อนจะออกไปจากบ้าน
เมื่อเธอมาถึงสถาบันวิจัย รษิกาก็เห็นลลิตารอเธออยู่ข้างนอกห้องทำงานอย่างเป็นกังวล ใบหน้าของผู้ช่วยเธอเต็มไปด้วยความทุกข์ใจ
ทันทีที่ลลิตาเห็นรษิกา เธอก็ทักทายอย่างกระตือรือร้นราวกับเห็นผู้ช่วยให้รอด “คุณหมอรษิกา เราจะทำยังไงกันดีคะ? โรงงานโทรมาถามกันใหญ่เลย”
โรงงานพร้อมผลิตยาแล้ว และพวกเขาก็รอคุณสมบัติการจดทะเบียนและสมุนไพรที่จำเป็นเท่านั้น
แต่พวกเขาไม่ได้รับข้อมูลอะไรเลย ทำให้โครงการค้างเติ่งอยู่เช่นนั้น
รษิกายิ้มปลอบใจผู้ช่วย “ฉันจะไปคุยกับคุณเจตนินเลย ไม่ต้องห่วงนะ”
ลลิตาพยักหน้าแล้วหลบฉากไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...