หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1560

รษิกาปล่อยให้ตัวเองได้พักผ่อนที่บ้านเพียงวันเดียว

วันรุ่งขึ้น เลอศิลป์พยายามเกลี้ยกล่อมให้เธออยู่บ้าน แต่เธอก็ลังเล เมื่อเธอกำลังจะยอมแพ้ เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากลลิตา “คุณหมอรษิกาคะ เราประสบปัญหาบางอย่างกับดำรงกุลกรุ๊ป เราอาจต้องการความช่วยเหลือจากคุณเพื่อแก้ไขปัญหาเหล่านี้”

ลลิตาฟังดูจริงจัง

สีหน้าของรษิกาหม่นลงเช่นกัน “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

เธอบอกได้เลยว่าเจตนินอาจหมดความอดทนแล้ว

ในตอนแรก เธอตั้งใจที่จะทำตามคำแนะนำของเลอศิลป์และปล่อยให้เจตนินใจเย็นสักสองสามวันก่อนที่จะคุยเรื่องการปันส่วนผลกำไรกับเขา

สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจคือความอดทนของเจตนินลดลงไปเร็วกว่าที่คาดไว้มาก

รษิการู้ว่าลลิตากำลังจะบอกอะไรเธอ

“สมุนไพรที่เราใช้พัฒนายาของเราหมดลงแล้ว เมื่อเราติดต่อกับดำรงกุลกรุ๊ปเพื่อขอเติมสต็อก พวกเขาก็ไม่ยอมจัดหาสิ่งที่จำเป็นให้กับเรา” ลลิตาซึ่งไม่ได้มีส่วนร่วมในการเจรจาระหว่างรษิกาและเจตนิน ไม่รู้ว่าทั้งสองฝ่ายจากกันไปอย่างไม่ดีเท่าไร

เธอรู้สึกตกตะลึงเมื่อดำรงกุลกรุ๊ปปฏิเสธคำขอของเธอ

นั่นคือเหตุผลที่เธอโทรหารษิกาทันทีเพื่อขอความช่วยเหลือหลังจากได้สติแล้ว

เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของรษิกาก็หม่นลงเล็กน้อย “เราไม่มีสมุนไพรเหลือแล้วเหรอ?”

ลลิตาตอบว่า “เรามีอยู่บ้าง แต่ก็เพียงพอสำหรับการผลิตเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่เพราะเราได้ลงทะเบียนผลิตภัณฑ์เสร็จสิ้นแล้ว เราจึงกำลังเตรียมที่จะเริ่มการผลิตจำนวนมาก ดังนั้นปริมาณที่เรามีอยู่จึงไม่เพียงพอ ยิ่งไปกว่านั้น เราได้ลงทุนเงินจำนวนมากในโรงงานผลิต จึงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะครอบคลุมต้นทุนในช่วงเวลาอันสั้น การขาดแคลนสมุนไพรจะส่งผลกระทบต่อการผลิตของเรา แล้วจะส่งผลให้ธุรกิจของเราเสียหายอย่างมากเลยนะคะ”