รษิกาฟังคำอธิบายของเลอศิลป์อย่างตั้งใจ
จากนั้น เลอศิลป์ก็เสริมว่า “สิ่งที่คุณต้องทำคือหนักแน่นในผลกำไรของเจตนิน จากนั้นก็เพิ่มเปอร์เซ็นต์ไปทีละนิด ถ้าเขาต้องการกำไรจริงๆ เขาจะยอมจำนนอย่างแน่นอน”
หลังจากได้ยินเช่นนั้น รษิกาก็พยักหน้าเข้าใจ “ฉันเข้าใจแล้วล่ะ”
เลอศิลป์เลิกคิ้ว “เป็นไปตามที่คาดหวังจากคนเป็นนายหญิงแห่งบ้านฟ้าศิริสวัสดิ์เลยนะ คุณฉลาดมากจริงๆ”
เมื่อเขาหยอกเธอเช่นนั้น รษิกาก็แกล้งทำเป็นโมโหและหันกลับไปเพื่อจะสั่งคติยาให้ช่วยเธอเตรียมห้องรับรองแขกเอาไว้ให้พร้อม
อนิจจา คติยาไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน
“คุณมองหาใครเหรอ?”
เลอศิลป์ส่งเสียงราวกับเขาอ่านใจเธอไม่ออก
“คติยาอยู่ไหน?” รษิกาฮึดฮัด
แน่นอนว่า เลอศิลป์คิดไว้แล้วว่าเธอจะตอบอย่างนี้
เขามองเธออย่างขบขัน “เธอจะมาอยู่ที่นี่ทำไมในเมื่อนี่คือเวลาที่เราควรจะอยู่กันตามลำพัง?”
เมื่อพูดเช่นนั้นแล้ว เขาก็นวดเธอแรงขึ้น “หรือว่าคุณอยากจะให้เธอเห็นว่าผมบริการคุณได้ดีแค่ไหน?”
พอเขาพูดแบบนั้น รษิกาก็แก้มแดงและยกมือขึ้นมาปัดเขาออกไป
เลอศิลป์รู้เจตนาของเธอ เขาขอโทษพลางหัวเราะเบาๆ “โอเค ผมขอโทษ ผมให้เธอออกไปเพราะผมรู้ว่าคุณเขิน”
ตอนนั้นเองที่รษิกามีสีหน้าผ่อนคลายขึ้น
หลังจากนั้น เลอศิลป์ก็ถามอย่างมีเลศนัย “ผมเป็นที่ปรึกษาที่ดีมากใช่ไหมล่ะ? คุณไม่คิดว่าจะต้องขอบคุณผมหน่อยเหรอ? ในเมื่อผมสอนคุณไปตั้งมากมายเมื่อกี้นี้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...