หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1595

ไอรดาตัวแข็งและกะพริบตาเพื่อไม่ให้ร้องไห้ เธอยิ้มให้อชิกับเบนนี่จนดวงตาของเธอเป็นประกายสดใส

เมื่อเห็นว่าไอรดาพึงพอใจมากแค่ไหน พวกเขาก็ขมขื่นใจอยู่เล็กน้อย

พวกเขารู้ว่าศศิตาไม่ได้ชอบพวกเขาเลย และเธออาจจะทำลายความสนุกได้แม้ว่าเธอยอมให้พวกเขาไปด้วย

แต่พวกเขาก็ได้แต่ทำตามเพราะมันเป็นสิ่งที่ไอรดาต้องการ

อชิกับเบนนี่มองหน้ากันและยิ้มปลอบใจเธอ “ได้ๆ งั้นก็ไปด้วยกันนะ! อย่าร้องไห้เลย”

ไอรดาพยักหน้ารัวๆ “ฉันไม่ร้องไห้แล้ว ฉันดีใจมากเลย! ที่สวนสนุกจะต้องสนุกมากๆ แน่เลยล่ะ!”

ศศิตาเดินเข้ามาพาเธอออกไป ไอรดาไม่ได้ขัดเขินอะไรแล้วในคราวนี้ เธอแค่เหลือบมามองอชิและเบนนี่บ้างเป็นครั้งคราว

“มองอะไร?” ศศิตาถาม เธอก้มลงมามอง

ไอรดาพึมพำไม่พอใจ “ช้าหน่อยค่ะคุณย่า! รอพี่หนูด้วย”

สีหน้าของศศิตาแข็งทื่อ มือเธอที่จับจูงไอรดาอยู่บีบแน่น “ระวังคำพูดด้วยนะ พวกเขาไม่ใช่พี่ของหนู หนูไม่มีพี่น้อง”

ไอรดาเบะปาก สีหน้าเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจ “ย่าโกหก! หนูอยากอยู่กับอชิและเบนนี่!”

เธอดิ้นรนจนหลุดจากมือศศิตาและพยายามเดินไปหาเด็กชายทั้งสอง

ศศิตาปิดบังความรังเกียจของเธอเอาไว้ โดยอดทนต่ออารมณ์ฉุนเฉียวของไอรดาชั่วคราว

“โอเค ย่าผิดเอง พวกเขาเป็นพี่ของหนูนะ” เธอกล่าวพลางกอดไอรดาเอาไว้เพราะกลัวว่าไอรดาจะหนีไป

อชิกับเบนนี่อยู่ข้างหลังพวกเธอเพียงสองสามก้าวและบังเอิญได้ยินทุกคำพูด