หลังจากงานแถลงข่าว จักรภพก็ขอตัวไปอย่างรู้เท่าทัน เพราะเขาไม่อยากเป็นก้างขวางคอหนุ่มสาวคู่รัก
เลอศิลป์มีแผนจะพารษิกาออกไปฉลอง แต่ทั้งสองคนก็ตัดสินใจไปรับเด็กๆ จากที่บ้านแทน
อย่างไรเสีย เด็กๆ ก็ไม่ได้ออกไปเที่ยวกับพวกเขามานานแล้วเพราะงานที่ยุ่งวุ่นวาย
“พ่อ! แม่!”
นาทีที่พวกเขาเดินเข้าประตูมา เด็กๆ ก็ออกมาต้อนรับอย่างตื่นเต้น
รษิกาที่อารมณ์ดีหลังจากแก้ปัญหาได้กางแขนออกมาพลางยิ้ม แต่กลับลงเอยได้แค่กอดไอรดาไว้เท่านั้น
อชิกับเบนนี่ถูกเลอศิลป์อุ้มไว้แล้วด้วยแขนคนละข้าง
เพราะเด็กชายทั้งสองถูกอุ้มลอยขึ้นไป พวกเขาจึงร้องออกมาพลางหัวเราะ “เราบินได้แหละ!”
เลอศิลป์เล่นตามน้ำไปด้วยการเหวี่ยงเด็กๆ ไปในอากาศ ขณะที่เด็กชายสองคนกางแขนออกมาเหมือนเป็นปีกเครื่องบิน
ทั้งสามคนสนุกกันมาก แต่รษิกากลับมองด้วยสายตาหวาดกลัว
“วางลงเถอะ มันอันตรายนะ”
เลอศิลป์ทำตามที่เธอบอก แม้ว่าอชิกับเบนนี่จะยังไม่พอใจ แต่พวกเขาก็วิ่งไปอยู่ข้างๆ รษิกาอย่างว่าง่าย เพราะไม่อยากให้เธอเป็นห่วง
“วันนี้เราดูทีวีด้วย! พ่อหล่อมากเลยครับ ส่วนแม่ก็สวยมากเหมือนกัน!” เบนนี่ชื่นชมพวกเขา
รษิกายีผมเขาอย่างเอ็นดู
เลอศิลป์แนะนำด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก “มา คืนนี้เราออกไปเที่ยวกันนะ”
เด็กทั้งสามคนกระโดดด้วยความดีใจที่ได้ยินเช่นนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...