หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1664

ไม่นานนัก ฝนทิพย์ก็พาชายคนนั้นมา เธอใช้เวลาไปเพียงแค่หนึ่งชั่วโมง

เจตนินทักทายอย่างรวดเร็ว “อาจารย์หมอพงศกร”

พงศกรมองดูคู่พี่น้องอยู่พักหนึ่งก่อนจะหันไปพูดกับจักรภพด้วยน้ำเสียงที่ดีกว่า “ปู่เธออยู่ที่ไหนล่ะ?”

จักรภพขมวดคิ้วและพูดว่า “คุณปู่ของผมสุขภาพไม่ค่อยดีครับ ล่าสุดเขาพักฟื้นอยู่ที่บ้านแล้ว หากคุณต้องการพบเขา ผมจะพาคุณไปหาเขาหลังจากที่คุณรักษาเพื่อนของผมเสร็จแล้ว” จากนั้น ด้วยกลัวว่าชายสูงอายุจะเข้าใจคำพูดของเขาผิด เขาจึงรีบพูดเสริมว่า “อาการของเพื่อนผมแย่มาก และเธอก็ไม่สามารถจะรอช้าได้อีกต่อไปแล้ว โปรดยกโทษให้ผมนะครับที่ทำให้คุณต้องเดินทางไกลขนาดนี้”

พงศกรดูพอใจกับท่าทีของเขา เพราะเขาพยักหน้าแล้วพูดว่า "ไม่เป็นไรหรอก การช่วยชีวิตคนเป็นสิ่งสำคัญกว่า คนไข้อยู่ไหนล่ะ?”

จักรภพตอบทันทีว่า “เธออยู่ที่โรงพยาบาลครับ ผมจะพาเธอไปหาเธอเดี๋ยวนี้”

จากนั้นเขาก็ก้าวนำทางไป

ฝนทิพย์จงใจเดินช้าลงให้ไปอยู่ข้างๆ พงศกรเพื่อพยายามทำให้เธอดูใกล้ชิดกับเขามากขึ้น

หลังจากที่พวกเขาขึ้นรถ จักรภพก็ขับรถไปโรงพยาบาลด้วยความรวดเร็วแต่มั่นคง

สักพักรถก็มาจอดที่ทางเข้าโรงพยาบาล

เลอศิลป์รออยู่ที่ชั้นล่างแล้ว

หลังจากฟังการแนะนำของจักรภพแล้ว เลอศิลป์ก็พบว่าผู้เชี่ยวชาญซึ่งรักความสันโดษเป็นคนภาคภูมิใจในตนเองมาก ยิ่งเลอศิลป์แสดงตัวเป็นคนถ่อมตนเพียงใด คนเหล่านั้นก็จะมีความประทับใจต่อเขามากขึ้นเท่านั้น

ด้วยวิธีนี้ พวกเขาจะพยายามรักษารษิกาอย่างดีที่สุด

“เลอศิลป์ นี่คืออาจารย์หมอพงศกร พงศกร โล่ห์มงคล เขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์”

จักรภพแปลกใจที่พบว่าเลอศิลป์มารอพวกเขาอยู่ชั้นล่าง แต่ไม่นานเขาก็รู้ว่าทำไมเลอศิลป์ถึงอยู่ที่นั่น เขาแนะนำอย่างรวดเร็วว่า “อาจารย์หมอพงศกรครับ นี่คือผู้นำคนปัจจุบันของตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ เขาชื่อเลอศิลป์ ฟ้าศิริสวัสดิ์ครับ”

เลอศิลป์ก้มศีรษะลงเล็กน้อยแล้วยื่นมือออกไปหาพงศกร “ผมขอโทษที่รบกวนนะครับ อาจารย์หมอพงศกร ผมว่าจ้างแพทย์ชื่อดังทั่วโลกมารักษาเธอแล้ว แต่ไม่มีใครรู้ว่าต้องทำยังไง ผมหวังว่าคุณจะสามารถให้คำแนะนำแก่เราได้บ้างนะครับ”