หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1738

ระหว่างนั้น ในห้องพักฟื้นที่ชั้นบนสุดของโรงพยาบาล เมธินีกำลังรออยู่กับเด็กทั้งสามอย่างใจจดใจจ่อ พงศกร ลลิตา และจักรภพก็อยู่ที่นั่นด้วย

หลังจากทุ่มเทความพยายามทั้งหมดไป พวกเขาก็สร้างยาถอนพิษได้สำเร็จในระยะเวลาอันสั้น

เมื่อรษิกาดื่มเข้าไปแล้ว ค่าต่างๆ บนเครื่องมือก็เริ่มกลับมาเป็นปกติ โชคไม่ดีที่เธอยังไม่ฟื้นคืนสติ

“ป้าเมธินี ยาถอนพิษของเราได้ผลไหมครับ?” อชิถามด้วยความเป็นห่วงหลังจากหมดความอดทนแล้ว

แม้ว่าเธอจะไม่แน่ใจว่าอาการโคม่าของรษิกานั้นรุนแรงแค่ไหน แต่เมธินีก็ยังคงทำเป็นเข้มแข็ง

“มันจะต้องได้ผลสิ แม่ของหนูเป็นคนคิดสูตรขึ้นมาเองเลยนะ อีกอย่าง ค่าต่างๆ บนเครื่องก็ดีขึ้นแล้วด้วย”

ทันทีที่พูดจบ เธอก็มองพงศกรด้วยความกังวล โดยหวังว่าจะได้รับคำยืนยันจากเขา

เมื่อพงศกรพยักหน้ารับ เมธินีก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมา

“แต่ทำไมแม่ยังไม่ฟื้นล่ะ?”

ไอรดาเริ่มดีขึ้นจากการร้องไห้ก่อนหน้านี้ เธอยังคงสูดจมูกไปด้วยระหว่างที่พูด ดวงตากลมโตของเธอเต็มไปด้วยความกังวล

ด้วยความเสียใจแทนไอรดา เมธินีจึงโน้มตัวเข้ามาลูบหัวเด็กหญิง “แม่หนูเหนื่อยเลยต้องนอนหลับต่ออีกหน่อย เดี๋ยวแม่ก็จะฟื้นขึ้นมาแน่นอน”

เด็กๆ สงสัยในคำพูดของเมธินีหลังจากรอมาอย่างยาวนาน

เมธินีที่กำลังหงุดหงิดอยู่ พยายามตั้งสติและแนะไปว่า “ทำไมไม่ลองไปคุยกับแม่ดูล่ะ? เสียงของพวกหนูอาจจะช่วยให้แม่ฟื้นขึ้นมาก็ได้นะ”

การให้เด็กๆ ได้ทำอะไรสักอย่างหนึ่งนั้นดีกว่าการปล่อยให้พวกเขาคิดอะไรเลยเถิดไปไกล

เด็กๆ พยักหน้าอย่างเชื่อฟังก่อนที่จะเข้าไปล้อมรอบเตียงอย่างรวดเร็ว

“แม่ ฟื้นสิ อย่านอนหลับต่อไปเลย หนูคิดถึงแม่…” ไอรดาอ้อนวอนขณะที่จับมือรษิกาไว้ สีหน้าเธอน่าสงสารมาก

ฉันเชื่อในตัวแม่ ยาถอนพิษของแม่ต้องได้ผล และแม่จะฟื้นขึ้นมาแน่นอน!

“แม่!” เด็กทั้งสามอุทานโดยพร้อมเพรียงกัน

ดวงตาของเมธินีแดงก่ำ เธอรู้สึกอยากจะหัวเราะและร้องไห้ไปพร้อมๆ กันขณะที่จ้องมองเพื่อนรักของเธอ

ขอบคุณพระเจ้า ในที่สุดเธอก็ฟื้นแล้ว

รษิกาใช้เวลาอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะตั้งสติได้เต็มที่

เมื่อเห็นว่าทุกคนอยู่ข้างเธอ รษิกาก็ยิ้มออกมาอย่างอ่อนล้า “ขอโทษนะที่ทำให้ทุกคนเป็นห่วง”

“สิ่งสำคัญคือเธอฟื้นขึ้นมาแล้ว”

เมธินียิ้มตอบให้รษิกาขณะที่เช็ดน้ำตาซึ่งกำลังไหลอาบแก้ม

ภาพของเพื่อนเธอทำให้รษิกาอบอุ่นหัวใจ