หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1776

อรอุษาวางถุงที่เธอถือมาแล้วรีบเข้าไปหาศศิตา เธอจับมือศศิตาไว้และถามด้วยความเป็นห่วงว่า “คุณนายศศิตาคะ ทำไมคุณหน้าซีดจังเลย? ไม่สบายหรือเปล่าคะ?”

ศศิตาโกรธมากจนมือมีเหงื่อออก แต่เธอก็รู้สึกดีขึ้นเมื่ออรอุษามาจับมือเธอไว้

เพราะอรอุษามาจากตระกูลที่ทรงเกียรติ เธอจึงคำนึงถึงใจคนอื่นมากกว่ารษิกา

ศศิตายิ้มออกมาทันทีและทำใจให้สงบลง “ฉันไม่เป็นไรหรอก แล้วนี่เอาของขวัญมากมายมาทำไมกัน?”

“แน่ใจเหรอว่าคุณไม่เป็นไร? มานั่งก่อนเถอะค่ะ ดื่มน้ำสักหน่อยนะคะ คุณไม่สบายหรือเปล่า? คุณอยากให้ฉันพาคุณไปโรงพยาบาลไหมคะ?” อรอุษาพร่ำพูดกับศศิตาด้วยความเป็นห่วงขณะที่เธอพยุงอีกฝ่ายให้นั่งลง

ศศิตาส่ายหน้า “ฉันไม่เป็นไรจริงๆ จะว่าไป เธอไม่เห็นต้องเอาของขวัญมากมายมาด้วยเวลามาหาฉันเลยนะ!”

“คืออย่างนี้ค่ะ ฉันไปเยี่ยมคุณรษิกามาเมื่อเช้านี้ เพราะว่าเธอเพิ่งจะหายดี ฉันเลยเอาอาหารเสริมไปให้เธอมาค่ะ แน่นอนว่าฉันคิดว่าจะเอาอาหารเสริมที่ดีกว่าและแพงกว่ามาให้คุณอยู่แล้วนะคะ!”

แม้ว่าอรอุษาจะดูเป็นผู้หญิงอ่อนโยนและใจเย็น แต่เธอก็เป็นคนที่วางแผนมาเป็นอย่างดี

หากเธอเอ่ยถึงเรื่องที่เธอเอาอาหารเสริมไปให้รษิกา และซื้อมาให้ศศิตาจำนวนหนึ่งด้วย ศศิตาก็คงจะไม่พอใจ

แต่วิธีการพูดของเธอก็ทำให้ความยุ่งยากใจหายไปได้อย่างง่ายดาย

ศศิตาเข้าใจเจตนาของเธอในทันทีและยิ้มให้เล็กน้อย แต่สีหน้าเธอก็บูดบึ้งอย่างรวดเร็ว “เธอเอาอาหารเสริมอะไรไปให้ผู้หญิงคนนั้น? พวกเธอไม่ได้รู้จักกันด้วยซ้ำ จะซื้อให้ผู้หญิงคนนั้นไปทำไม? ถ้าเธอไม่ต้องแต่งงานปลอมๆ กับเลอศิลป์ ผู้หญิงคนนั้นก็คงไม่ได้ยาถอนพิษ แล้วตอนนี้ก็อาจจะไม่มีชีวิตอยู่แล้วก็ได้”

อรอุษาเห็นสีหน้าของศศิตาที่เปลี่ยนไป และพยายามเก็บอาการ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มันเป็นทะเบียนสมรสปลอมเท่านั้นเอง ไม่ใช่เรื่องการเสียสละที่ยิ่งใหญ่อะไรเลย ฉันไม่ได้ทำอะไรพิเศษๆ สักหน่อย ฉันไม่กล้ารับความดีความชอบหรอกค่ะ”

เห็นได้ชัดว่าอรอุษารู้ว่าศศิตาไม่ถูกกับรษิกา

อาจเพราะแบบนี้ที่ทำให้อัญชสาทำอะไรล้ำเส้น คงเป็นเพราะศศิตาหนุนหลังเธอ แต่ฉันไม่ได้โง่เหมือนอัญชสา

“ลูกสามคนเหรอ? นอกจากไอวี่แล้ว เด็กสองคนนั้นจะถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ได้ยังไงล่ะ?” ศศิตาตอบอย่างเย็นชา

การกระทำของเธอเป็นไปตามที่อรอุษาคาดไว้

เธอยังแสร้งทำเป็นเศร้าโศก “ฉันมีใจให้เลอศิลป์ก็จริงค่ะ ยังไงๆ เราก็โตมาด้วยกัน แต่ฉันรู้ว่าฉันเสียโอกาสไปแล้วตั้งแต่ฉันไปเรียนต่อที่ประเทศเอเปีย นอกจากนั้น คุณอัญชสาก็ยังเป็นคู่หมั้นเขาอยู่ในตอนนั้นด้วย”

ศศิตาส่ายหน้าและคว้ามือของอรอุษาเอาไว้ เธอพยายามโน้มน้าวอรอุษา “เธอหมายความว่าไงที่บอกว่าเสียโอกาสไปแล้ว? เลอศิลป์ยังไม่ได้แต่งงานใหม่ พวกเขาจึงอยู่ด้วยกันอย่างไม่เป็นทางการ เท่ากับว่าเธอยังมีโอกาสอยู่นะ!”

“แต่… แต่พวกเขามีลูกกันสามคนแล้วนะคะ! ฉันอาจจะมีใจให้เลอศิลป์เพราะแค่ว่าเขาเป็นเพื่อนในวัยเด็ก ฉันไม่อยากทำลายความสุขของเขา ฉันจึงหวังว่าคุณจะไม่พูดเรื่องนี้ต่อหน้าฉันอีก”

อรอุษาเข้าใจเจตนาของศศิตาดี แต่เธอต้องแสดงออกด้วยการปฏิเสธอีกฝ่ายไปเท่านั้น