หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1780

ริมฝีปากของศศิตาขยับเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอก็ถูกขัดจังหวะเมื่อจรูญพาอชิกับเบนนี่มาแล้ว

เด็กชายทั้งสองไม่ได้ตื่นเต้นยินดีกับการปรากฏตัวของเอกพลและศศิตา แต่ในทางกลับกัน ไอรดานั้นยิ้มกว้างให้พวกเขา

“อชิ เบนนี่รีบเข้ามาทักทายคุณปู่คุณย่าสิ!” ไอรดาเร่งพี่ชายของเธอให้ยอมรับปู่ย่าอย่างไร้เดียงสา เธอคิดว่าพวกเขาจะได้กลายเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว

แต่เด็กชายทั้งสองก็เพียงแค่ยิ้มให้ไอรดาที่เร่งเร้า พวกเขาหันไปมองเอกพลด้วยความสงสัยและอยากจะเห็นปฏิกิริยาของเขา

เอกพลยิ้มอย่างบริสุทธิ์ใจ เขาโน้มตัวลงมาแล้วลูบหัวเด็กชายทั้งสอง “เป็นอะไรไปล่ะ? ทำไมถึงไม่เรียกฉันว่าปู่? เอาสิ เรียกเลย หลานรัก”

ขณะที่เด็กชายทั้งสองงุนงงกับการต้อนรับอันแสนอบอุ่นของเขา เอกพลก็โอบเด็กทั้งสองไว้แล้วดึงเข้ามากอด

อชิกับเบนนี่มองหน้ากัน พวกเขาทั้งตกใจ สับสน และก็ดีใจจนสื่อออกมาชัดทางแววตา

อชิจ้องมองเบนนี่อย่างรู้ทันกัน และพวกเขาก็ร้องออกมาว่า “คุณปู่!”

“ฮ่าๆ! มันต้องอย่างนี้สิ! พวกหนูเป็นหลานของปู่จริงๆ ปู่แน่ใจว่าปู่ได้ทำผิดพลาดมากมายในอดีต และหวังว่าพวกหนูจะให้อภัยปู่นะ” เอกพลไม่สนใจสีหน้าบูดบึ้งของศศิตาอย่างสิ้นเชิง

“คุณปู่! คุณปู่กอดเราแน่นมากไปหน่อยครับ” ในที่สุดเบนนี่ก็ได้รับการดูแลแบบที่ไอรดาเคยได้รับมาเสมอ

แต่อ้อมกอดนั้นก็แน่นเกินไปจนเขาหายใจไม่สะดวก

เอกพลคลายอ้อมกอดพลางหัวเราะ

อชิยังสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่โดนตอหนวดแทงที่ใบหน้าของเขา ประสบการณ์อันน่าทึ่งนี้ทำให้เขาหัวเราะอย่างจริงใจ

“มาเถอะ มาให้ปู่ดูหน่อยว่าใครเป็นใคร หนูคือพี่ชายคนโต ชื่ออชิ ใช่ไหม? งั้นหนูก็น่าจะเป็นน้อง ชื่อเบนนี่ ปู่พูดถูกไหม?” หลังจากเอกพลปล่อยเด็กชายทั้งสองแล้ว เขาก็พินิจพิเคราะห์ใบหน้าของเด็กชายอย่างจริงจัง

ถึงแม้ว่าตากับคิ้วของเธอจะดูเหมือนรษิกา แต่เป็นเพราะพวกเขายังเด็ก และยังถ่ายทอดลักษณะเด่นของเธอมา ฉันแน่ใจว่าพวกเขาจะดูเหมือนเลอศิลป์มากขึ้นเมื่อพวกเขาเป็นวัยรุ่น ยังไงซะ พวกเขาก็ต้องได้นิสัยสงบและเยือกเย็นของตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ไปอย่างแน่นอน

อชิกับเบนนี่พยักหน้าซ้ำๆ สีหน้าท่าทางของพวกเขาดูแยกไม่ออกเสียจนน่าตกใจ

นั่นทำให้เอกพลสนใจมากขึ้น ดูเหมือนว่าฉันจะต้องศึกษาความเหมือนของฝาแฝดให้มากขึ้นซะแล้วสิ

ไอรดาเองก็อึ้งไปเมื่อเห็นเหตุการณ์พลิกผันเช่นนี้ แววตาเธอเจือไปด้วยความเสียใจ “คุณย่าคะ อย่าพูดแบบนี้ถึงแม่ได้ไหมคะ?”

“ไร้สาระ! แม่ผมไม่ใช่คนแบบนั้น! เราเป็นลูกของพ่อ” เบนนี่โต้

แฝดผู้พี่ที่มีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเล็กน้อย หันไปมองปู่ของเขาด้วยความอยากรู้ปฏิกิริยาของผู้เป็นปู่

เอกพลเดือดดาล เขาเกือบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่และตะคอกใส่ภรรยาของเขา แต่เขาก็ยั้งเอาไว้ได้ทัน “ดูสิว่าคุณพูดอะไรออกมา คุณช่วยคุมตัวเองต่อหน้าเด็กๆ หน่อยจะได้ไหม?”

ศศิตาอยากคัดค้านแต่ก็คิดว่าเธอจะดูเหมือนคนโง่ที่ทุ่มเถียงเพราะเรื่องของเด็ก จึงเงียบไป เธอก้าวเข้าไปหาไอรดาและอุ้มเธอขึ้นมา “ออกไปข้างนอกกันเถอะ ย่าได้ข่าวว่าหนูเรียนเต้นด้วย หนูเต้นให้ย่าดูหน่อยได้ไหม?”

ไอรดาต่อสู้กับการควบคุมของศศิตาโดยไม่รู้ตัวแต่ก็ยอมแพ้ในท้ายที่สุด เธอสัมผัสได้ว่าความโกรธของผู้เป็นย่าลดลง

ฉันอาจจะคุยกับคุณย่าให้ยอมรับอชิกับเบนนี่ได้