หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1781

เอกพลรู้สึกพึงพอใจหลังจากพูดคุยกับเด็กๆ มาพักใหญ่

พวกเขามีเรื่องน่าเสียใจมานานหลายปีแล้ว แต่ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรเลยในฐานะปู่ของพวกเขา โชคดีที่รษิกาเป็นแม่ที่ดี ฉันเห็นแล้วว่าเด็กทั้งสองนิสัยดีมากตอนที่ได้คุยกับพวกเขา ทั้งสองคนไม่ได้มีอะไรแย่ๆ เลย พวกเขายังน่าทึ่งและฉลาดอย่างน่าประหลาดอีกด้วย

อชิ แฝดผู้พี่มีความจำที่ดีมาก เหตุผลในการกระทำของเขาละเอียดอ่อนมาก เขามีพรสวรรค์ในการเป็นผู้นำเพราะเก่งในการตัดสินใจ ส่วนคนรองอย่างเบนนี่ เขาเป็นเด็กที่กระตือรือร้นและสนใจในเรื่องเทคโนโลยีมาก เขาเหมาะกับการทำงานวิจัยและพัฒนาเป็นอย่างมาก ไม่ต้องสงสัยเลยว่านิสัยของพวกเขาเติมเต็มข้อบกพร่องของกันและกันได้เป็นอย่างดี ราวกับว่าพวกเขาเกิดมาเพื่อเป็นอย่างนั้น ส่วนไอรดาก็เป็นเด็กน่ารัก กระตือรือร้น และพิถีพิถันมาก ฉันแน่ใจว่าเธอมีพรสวรรค์บางอย่างซ่อนอยู่ในตัว เด็กทั้งสามคนเป็นพรจากสวรรค์ต่อตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์อย่างแท้จริง

อชิกับเบนนี่รู้สึกใกล้ชิดกับชายชราตรงหน้าพวกเขามากขึ้น ทั้งสองพูดกับเอกพลไปเยอะมาก และอารมณ์ของพวกเขาก็ดีขึ้นขณะที่พูดคุยกันไป

ในตอนที่ศศิตาดูการเต้นของไอรดาจบแล้ว ก็เป็นเวลาปล่อยเด็กๆ กลับบ้านพอดี เธอจับมือไอรดาไว้แล้วพาเธอกลับไปที่ห้องทำงานของจรูญ

เมื่อเห็นสามีของเธอกำลังคุยกับอชิและเบนนี่อยากออกรสออกชาติ ศศิตาก็พยายามระงับความโกรธเอาไว้อย่างหนัก

“ช่วงนี้ผอมไปหรือเปล่า? ไอวี่ ไหนให้ย่าดูหน่อยซิ!” ศศิตาอุทานก่อนจะพึมพำ “นี่เป็นเพราะแม่ไม่ค่อยสนใจหนูเลยหรือเปล่า?”

เห็นได้ชัดว่าเธอกล่าวโทษรษิกา

ไอรดาส่ายหน้าทันทีแล้วอธิบายว่า “ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะคุณย่า แม่ป่วย แล้วก็ป่วยหนักมากเลยด้วย แม่เพิ่งจะหายดี หนูเป็นห่วงแม่มาก แต่ก็กินข้าวตรงเวลานะคะ”

เมื่อได้ยินคำกล่าวหาที่มีต่อแม่ของพวกเขา อชิก็รีบตอบโต้ทันที “แม่ดูแลไอวี่ดีมากครับ ที่หน้าไอวี่เปลี่ยนไปเพราะแก้มไม่ยุ้ยเหมือนเด็กๆ แล้ว ก็เลยดูเหมือนผอมลง แต่จริงๆ แล้วยังหนักเท่าเดิม”

เอกพลพยักหน้าพลางยิ้มให้กับตรรกะและคำอธิบายที่สมเหตุสมผลของอชิ

เบนนี่ไม่อยากแพ้พี่ชาย เขาเสริมว่า “แม่กับพวกเราดูแลไอวี่อย่างดีที่สุด ผมยังดูให้ไอวี่กินเนื้อ ผัก ผลไม้ตลอดด้วย แม่จะไม่สนใจเธอได้ยังไง ในเมื่อแม่ก็สอนไอวี่พูดสำนวนต่างๆ ไปตั้งเยอะ?”

ศศิตาไม่รู้ว่าจะตอบโต้คำพูดเหล่านั้นอย่างไรดี ไม่มีใครในห้องนี้ที่เข้าข้างฉันเลย

“คุณปู่ ผมอยากเรียนเล่นหมากรุกครับ ผมได้ยินจากพ่อว่าคุณปู่เก่งมาก สอนเราหน่อยนะครับ”

เอกพลตอบรับคำของ่ายๆ จากเด็กทั้งสอง

ก่อนเขาจะไป เขาก็กอดเด็กชายไว้แล้วขอให้ช่วยดูแลตัวเอง เขายังให้เบอร์โทรของเขากับเด็กๆ ไปด้วย

จรูญพาเด็กๆ กลับไปที่ห้องเรียน เอกพลอารมณ์ดีมากๆ หลังจากได้เจอหลานๆ ของเขา จึงยิ้มกว้างอยู่ตลอดแม้จะออกจากโรงเรียนไปแล้วก็ตาม

แต่สำหรับศศิตา รอยยิ้มของเขาเป็นเพียงหนามแทงใจเท่านั้น

ไม่ ฉันปล่อยให้คำโกหกของรษิกาเป็นอย่างนี้ต่อไปไม่ได้ ฉันต้องบังคับให้เธอแสดงหลักฐานมาให้ฉันดู!