หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1828

มือของฝนทิพย์กำเป็นหมัดแน่น

ดวงตาของชโยดมลุกโชนด้วยความโกรธขณะที่เขาตวาดว่า “ฝนทิพย์ คุณทำอะไรของคุณน่ะ?”

“นังแพศยา! ไอ้คนชั่ว!” ฝนทิพย์ไม่สะทกสะท้าน เธอพูดคำหยาบคายใส่หญิงสาวอีกครั้ง พร้อมหวังว่าเธอจะบีบคออีกฝ่ายได้

เสียงตบอันดังและชัดเจนสะท้อนไปในอากาศ

ชโยดมเพิ่งตบหน้าฝนทิพย์ไปอย่างแรง

“คุณเป็นบ้าอะไร? เธอเป็นน้องสาวผม” ชโยดมพูดลอดไรฟัน

จากนั้น เขาก็เหลือบมองขนิษฐาผู้เป็นน้องสาวของเขา

ขนิษฐาเอามือกุมหน้าไว้ด้วยความเจ็บปวด ตลอดชีวิตของเธอนั้น เธอไม่เคยถูกตบมาก่อนเลย น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มจากความเจ็บปวดที่แผดเผา ขณะที่เธอมองฝนทิพย์ที่เมามายอย่างงุนงง

“พี่ชโยดม นี่คือ… แฟนพี่เหรอ?” แววตาของขนิษฐาเจือไปด้วยความเย้ยหยัน

ฝนทิพย์อึ้งไป ทั้งจากการตบและคำพูดของชโยดม

เธอสร่างเมาและยืนตัวแข็งอยู่บนพื้น เธอพูดอะไรไม่ออกเลย

ชโยดมพาขนิษฐาเข้าไปในบ้านเพื่อปลอบโยน และทายาให้กับใบหน้าของเธอที่บาดเจ็บอยู่ด้วย

ผู้หญิงคนนั้นเป็น… น้องสาวเขาเหรอ? แต่จากที่ดูใกล้ๆ พวกเขาก็หน้าเหมือนกันอยู่นะ!

ฝนทิพย์รู้สึกอ่อนแรงไปทันทีขณะที่เธอทรุดลงกับพื้น

“พี่ชโยดม กระเป๋านี้คืออะไรเหรอ? เป็นของแฟนพี่หรือเปล่า? เธอดูเป็นมิตรมากเลยนะ ดูสิ ทักทายฉันด้วยการตบกันเลยทีเดียว ถ้าพ่อกับแม่รู้เรื่องนี้ เธอจะไม่มีวันได้แต่งงานกับพี่แน่!” ขนิษฐาบ่น