หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1830

รษิกาเพิ่งมาถึงสถาบันวิจัยและกำลังจะเปลี่ยนใส่เสื้อกาวน์ของแล็บ แต่เมธินีก็โทรมาหาเธอก่อน

“รษิกา จักรภพเป็นโรคกระเพาะร้ายแรงมากเลยนะ! มันดูซับซ้อนมาก แล้วมีติ่งเนื้อหลายติ่งและมีแผลบางส่วน ฉันประมาทและลืมเก็บตัวอย่างเนื้อเยื่อไปตรวจ!”

น้ำเสียงของเมธินีเต็มไปด้วยความกังวล

“ไม่ต้องห่วง เมธินี ส่งรูปมาให้ฉันทางโทรศัพท์นะ แล้วฉันจะดูให้ อีกอย่าง เธอกำลังกังวลมากไป มันอาจจะไม่ได้ร้ายแรงอย่างที่เธอคิดหรอกนะ ฉันมีทางรักษาอื่นอยู่เหมือนกัน แล้วเธอจะกลัวอะไร?”

ขณะที่รษิกาพูดจบ เมธินีก็รีบวางสายไปแล้วส่งรูปการตรวจมาให้

รษิกาดูรูปพวกนั้นอยู่นาน และอาการของจักรภพก็ร้ายแรงมากจริงๆ

เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ จักรภพผลักดันตัวเองมากเกินไป มันอาจจะเกิดจากการทานอาหารที่ไม่ปกติ กอปรกับการดื่มแอลกอฮอล์ด้วย

แต่โชคยังดีที่ในความคิดของรษิกานั้น อาการแบบนี้สามารถรักษาให้หายขาดได้ เธอจะใช้ยาแผนปัจจุบันเพื่อฆ่าเชื้อแบคทีเรียก่อน แล้วค่อยผสานการแพทย์แผนโบราณเพื่อปรับสมดุลอีกที

ตราบใดที่จักรภพทำตามคำแนะนำทางการแพทย์ของเธออย่างเข้มงวด เขาก็จะหายได้ภายในสามเดือน

ดังนั้น รษิกาจึงตอบเมธินีไปและบอกให้เธอผ่อนคลาย ไม่ต้องกังวลจนมากเกินไปนัก

ในห้องทำงาน เมื่อเมธินีได้รู้ว่าจักรภพจะหายขาดได้ เธอก็รู้สึกโล่งใจ

จักรภพที่กำลังตรวจสุขภาพต่ออยู่นั้นไม่ได้รับผลกระทบอะไร เขาตรวจสุขภาพต่อไปจนเสร็จ

เมธินีมองดูผลตรวจอื่นๆ และทุกอย่างก็เป็นปกติดี รวมทั้งการตรวจลำไส้ด้วย ปัญหาเดียวในตอนนี้คือกระเพาะอาหารของเขาที่รุนแรงมาก

เธอสั่งเจ้าหน้าที่แผนกตรวจสุขภาพให้แจ้งจักรภพให้อยู่ต่อก่อน

“คุณจักรภพคะ ผู้อำนวยการต้องการพบคุณค่ะ”

อาจจะเพราะเธอเป็นผู้อำนวยการ เลยต้องทำหน้าจริงจังใช่ไหม?

กล้าดียังไงมาวิจารณ์ฉัน?