หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1836

อรอุษาขึ้นรถตามชายหนุ่มไป และเครื่องยนต์ก็เร่งมุ่งหน้าสู่ท่าเรือสำราญซึ่งมีเรือยอทช์และเรือสำราญจากทั่วโลกจอดเทียบท่า ที่นี่เป็นเหมือนสนามเด็กเล่นสำหรับคนรวย

เธอตามเขาขึ้นเรือหรูหราซึ่งมาจากเมืองประเทศฮาเวน

ลมทะเลเค็มๆ ที่พัดมาจากท่าเรือทำให้อรอุษาตื่นตัวและสร่างเมาได้อย่างรวดเร็ว

เธอถาม “เจ้านายของคุณมาจากฮาเวนเหรอ?”

“ใช่ครับ คุณอรอุษา ไม่ต้องห่วงนะครับ เรือทั้งลำนี้จองไว้หมดแล้ว และไม่มีคนอื่นบนเรือเลย” ชายหนุ่มยืนยันกับเธอ

เมื่อมีบอดี้การ์ดคอยอยู่เคียงข้างเธอทั้งสองข้างตั้งแต่ขึ้นเรือ อรอุษาจึงรู้สึกว่าเธอไม่มีเหตุผลที่จะต้องรู้สึกวิตกกังวลอีกต่อไป เห็นได้ชัดว่าบุคคลที่ส่งคำเชิญมานั้นร่ำรวยและมีอิทธิพล

ไม่นานหลังจากนั้น เธอก็ถูกพาตัวไปที่บริเวณแผนกต้อนรับ ซึ่งพนักงานเสิร์ฟรินไวน์แดงให้เธออย่างสุภาพ พนักงานเสิร์ฟเปิดขวดไวน์อย่างพิถีพิถัน หมุนขวดไวน์ และรินไวน์ลงในแก้วทรงสูงอย่างระมัดระวัง พร้อมกับกล่าวอย่างสุภาพว่า “คุณครับ โปรดดื่มให้อร่อย!” เขาพูดเป็นภาษายศคีรี

อรอุษายกแก้วสูงขึ้นมาจิบ เธอมองออกว่าไวน์แดงนี้มีคุณภาพดีมาก

ขณะที่กวาดตามองไปรอบห้อง ความสนใจของอรอุษาก็เบนไปที่ร่างที่สง่างามซึ่งกำลังเดินไปยังบริเวณแผนกต้อนรับ

ขณะที่อรอุษาจ้องมองใบหน้าอันโดดเด่นที่ดูสมบูรณ์แบบจากทุกมุม เธอก็รู้ทันทีว่าใบหน้านั้นได้รับการศัลยกรรมตกแต่ง ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกในฮาเวน

แม้ว่าใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นจะไร้ที่ติ แต่ก็มีข้อบกพร่องสำคัญประการหนึ่ง นั่นคือ โรงพยาบาลใช้สัดส่วนที่เหมือนกัน ทำให้คนไข้หลายคนมีใบหน้าที่เกือบจะเหมือนกันทุกประการ

โชคดีที่ผู้หญิงคนนี้มีใบหน้ารูปไข่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว ทำให้เธอโดดเด่นกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ ที่มีใบหน้ากลม

อรอุษาจ้องมองหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเธอด้วยความอยากรู้อยากเห็นและความสงสัย

ผู้หญิงคนนั้นยังสาวและรุ่นราวคราวเดียวกันกับเธอ แต่เธอก็จำไม่ได้ว่ามีเพื่อนอยู่ในฮาเวน