หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1839

รษิกาทานซุปไปสองชามแต่รู้สึกว่ามันยากที่จะทานชามที่สองให้หมดได้ แม้กระนั้น เธอก็พยายามทานจนหมด

เมื่อศศิตาลงมาหลังจากทำความสะอาดห้องทำงานเสร็จแล้ว เธอก็ดีใจมากที่ได้เห็นรษิกาทานซุปจนหมด

“คุณนายศศิตา ซุปของคุณทำมาได้ดีและอร่อยมากเลยค่ะ” รษิกาชื่นชมซุปนั้นอีกครั้ง ทำให้ศศิตาอายเล็กน้อย

ทันใดนั้น หน้าท้องส่วนล่างของรษิกาก็เริ่มปวดขึ้นมาอีกครั้ง ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจขึ้นไปนอนพักข้างบน

“ถ้าเธอชอบ ไว้ฉันจะทำให้เธออีกนะ เธอจะได้กินเป็นมื้อเที่ยงกับมื้อเย็นด้วย” ศศิตาเสนอ

เมื่อได้ยินว่าศศิตาต้องการทำเพิ่มอีก รษิกาก็ไม่อยากปฏิเสธข้อเสนอที่ดีจากศศิตา เธอจึงรีบเปลี่ยนเรื่องคุยไป

“คุณนายศศิตา ซุปอร่อยมากจริงๆ ค่ะ ทำไมไม่ส่งไปให้เลอศิลป์หน่อยล่ะคะ? ช่วงนี้เขาทำงานหนักมาก และไม่ค่อยได้กินอะไรที่ดีเท่าไรเลย”

ศศิตาคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดีและตัดสินใจทำซุปเพิ่มขณะที่รษิกาพักผ่อนอยู่ในห้องของเธอ

ประมาณหนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น รษิกาก็ผล็อยหลับไปเมื่อศศิตามาเคาะประตู “รษิกา รษิกา…” เธอกระซิบเบาๆ โดยไม่อยากรบกวนรษิกา

“คุณนายศศิตา มีอะไรเหรอคะ?” รษิกาถาม

“คือว่า รถฉันเสียน่ะ และฉันไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร ฉันโทรหาอู่ให้มาดูแล้ว แต่ซุปก็เสร็จแล้วด้วยน่ะ และฉันคิดว่าฉันควรจะเอาไปให้เลอศิลป์ตอนที่มันยังร้อนๆ อยู่ รถเลอศิลป์ที่จอดอยู่ในโรงรถมันไม่สะดวกและใหญ่ไปที่ฉันจะขับ ฉันเลยสงสัยว่าจะยืมรถเธอหน่อยได้หรือเปล่า?”

รษิกาคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็ก และกุญแจรถก็แขวงอยู่ในห้องโถงอยู่แล้ว ศศิตาจึงไม่จำเป็นต้องมาขอเลย

แต่เธอก็ตอบไปอย่างสุภาพว่า “ได้สิคะ ไม่มีปัญหาเลย กุญแจแขวนอยู่ในห้องโถงค่ะ คุณนายศศิตา ขับรถดีๆ นะคะ”