หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1853

“เทคนิคเป็นขั้นแรกของการผลิต ดังนั้นบริษัทของเราจะแบ่งออกเป็นเจ็ดสิบสามสิบ โดยทางคุณจะถือสิทธิ์ส่วนที่มากกว่า คุณจะรั้งตำแหน่งผู้บริหารขณะที่ฉันจะเป็นผู้จัดการทั่วไป บริษัทจะจดทะเบียนภายใต้ชื่อของคุณ นั่นคือข้อเสนอที่ดีที่สุดที่ฉันจะเสนอได้เพื่อเป็นการแสดงความจริงใจ”

อรอุษามาหารษิกาด้วยความคิดแบบนักลงทุนมานำเสนอความคิด

เธอถึงกับทำการบ้านและสามารถให้คำอธิบายเชิงลึกที่เกี่ยวข้องกับการวิเคราะห์ตลาด การกำหนดราคาผลิตภัณฑ์ และการสร้างแบรนด์สินค้าได้

สิ่งที่เธอแสดงออกมาคือความหลงใหลอย่างแรงกล้าที่มีต่อผลิตภัณฑ์

สำหรับเธอ บุคคลที่เหมาะสมที่สุดในการทำธุรกิจด้วยคือรษิกา สถาบันวิจัยของรษิกาสามารถค้นพบองค์ประกอบของสารประกอบจากสมุนไพร ซึ่งเป็นด้านที่เพื่อนร่วมชาติของเธอไว้วางใจมากที่สุด

เธอยังรู้อีกด้วยว่ารษิกาได้พัฒนายาสำหรับการควบคุมต่อมไร้ท่อ ซึ่งมีผลข้างเคียงที่เอื้ออำนวยต่อธุรกิจ นั่นคือลดการเกิดสิวด้วย

สุดท้ายแล้ว หลังจากพิจารณาอย่างระมัดระวัง รษิกาก็เห็นว่าการลงทุนนี้มีความเป็นไปได้

“ฉันต้องจัดการประชุมกับเพื่อนร่วมงานของฉันที่สถาบันวิจัยเกี่ยวกับโอกาสการลงทุนนี้ก่อน ขอโทษด้วยนะคะที่ฉันไม่สามารถตอบตกลงได้ทันที”

รษิกาอาจจะตัดสินใจเรื่องนี้ได้ด้วยตัวเอง แต่เธอแค่หาข้ออ้างมาอ้าง แม้ว่าพนักงานของสถาบันวิจัยจะไว้วางใจเธออย่างเต็มที่ แต่เธอก็ต้องการทราบความเห็นของเลอศิลป์ เนื่องจากประสบการณ์ทางธุรกิจของเขานั้นเหนือกว่าเธอมาก

อันที่จริง รษิกาสามารถก่อตั้งความร่วมมือกับฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปได้ ซึ่งจะช่วยลดความจำเป็นในการติดต่อกับอรอุษา

แต่มันจะเป็นการหักหลังความไว้ใจของอรอุษา ในเมื่อเธอเป็นคนเสนอความคิดนี้ขึ้นมา

อรอุษาพยักหน้า เธอระงับความตื่นตระหนกในใจเธอ “ได้เลยค่ะ ผลประโยชน์ของหลายๆ คนก็เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย คงต้องใช้เวลาสักสองสามวันเพื่อคิดเรื่องนี้ก่อนติดต่อกลับมาหาฉัน”

หลังจากนั้น รษิกาก็คุยรายละเอียดเพิ่มเติมกับเธอ

อรอุษาจัดการได้อย่างราบรื่น เธอเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี

เมธินีเคยเตือนฉันไว้ครั้งนึงว่าอรอุษาเป็นเพื่อนในวัยเด็กของเลอศิลป์ อันที่จริง อรอุษาต้องการจะไปช่วยคุณวิชัยกับเขาตามลำพังถ้าเขาไม่ลากฉันไปด้วย ตอนนี้เธอคิดอะไรอยู่กันแน่นะ? หรือว่าฉันจะคิดมากเกินไป? เธอจะจงใจทำอะไรบางอย่างเพื่อตัวเองอยู่หรือเปล่า?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม