หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1864

หลังจากพูดคุยกับอรอุษาไปมากกว่าครึ่งชั่วโมง รษิกาก็ตัดสินใจจะยกเลิกหลายกิจกรรม เธอแค่ต้องการจะอยู่เบื้องหลังและมุ่งเน้นไปที่การวิจัยและพัฒนามากกว่า

เมื่อรษิกากลับมาบ้าน เลอศิลป์ก็โน้มตัวลงมาและพยายามถามว่าสินค้าชุดที่สองจะผลิตออกมาทั้งหมดเท่าไร

“ภรรยาที่รักของผม คุณช่วยดูแลสามีคุณเป็นพิเศษหน่อยได้ไหม? ผมต้องการแค่สองร้อยชุดเท่านั้น แค่สองร้อยเอง! เพื่อนผมกำลังทำให้ผมเป็นบ้า!”

เมื่อได้ยินน้ำเสียงที่ดูเป็นเด็กๆ อย่างบอกไม่ถูกของเขา รษิกาก็รู้สึกพอใจและพยักหน้าตอบรับ

เลอศิลป์ไม่คิดว่าวันหนึ่งเขาจะต้องมาร้องขอครีมหรือโลชั่นเลย แต่บริษัทของภรรยาเขาก็ขยายออกไปอย่างรวดเร็วอย่างน่าตกใจ

บริษัทที่เพิ่งตั้งขึ้นมาได้เพียงหนึ่งเดือนเท่านั้น แม้ว่าจะมีเงินลงทุนเพียงเล็กน้อย แต่มูลค่าตลาดก็พุ่งขึ้นไปถึงสองหมื่นล้านแล้ว

ด้วยการเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่อย่างต่อเนื่อง บริษัทจึงแทบจะมั่นใจได้เลยว่ามูลค่าตลาดจะแตะระดับหนึ่งแสนล้านภายในเวลาไม่นาน

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อมีสถาบันวิจัย โรงพยาบาล และบริษัทยาต่างๆ มูลค่าทรัพย์สินสุทธิของรษิกาก็มีแนวโน้มที่จะเกินแสนล้านอย่างแน่นอน

เธอจะเป็นเศรษฐีพันล้าน

แต่รษิกาก็ไม่สนใจเรื่องความร่ำรวย อย่างไรเสีย เจตนาแรกของเธอก็เพื่อให้แน่ใจว่านักวิจัยจะไม่ต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างยากจน

ใครก็ตามที่มีความรู้ด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเป็นอย่างดีควรได้รับค่าตอบแทนอย่างยุติธรรม

เมื่อสังเกตเห็นว่าภรรยาของเขาดูเหนื่อยเล็กน้อย เลอศิลป์จึงเริ่มนวดไหล่ของเธอทันที

ต่อมาในช่วงเย็น เอกพลและศศิตาก็กลับมาจากการไปรับเด็กๆ ที่โรงเรียน

ทั้งสองคนอุทิศตัวเพื่อเจ้าตัวน้อยทั้งสามคนอย่างเต็มที่ พวกเขาพาเด็กๆ ไปโรงเรียนและไปรับกลับบ้านทุกวัน

ครอบครัวต่างก็เพลิดเพลินกับมื้อเย็นด้วยกัน

ไม่นานหลังจากนั้น จักรภพก็มาถึง

ในตอนนี้ หน้าที่หลักของเขาคือแข่งขันกับบริษัทของชโยดม ไม่จำเป็นที่เลอศิลป์ต้องลงมือทำเช่นนั้นเอง

หลังจากเผชิญหน้ากันเมื่อครั้งล่าสุด แผนขยายการค้าของชโยดมก็ถูกหยุดชะงัก และเขาถูกบังคับให้ถอนตัวจากเอเปียด้วยความผิดหวัง

ดังนั้น เขาจึงหันไปแข่งขันกับฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปในการลงทุนหุ้นในตลาดอเล็นโดเรียนที่กำลังเกิดขึ้น

หลังจากแจ้งข่าวล่าสุดให้เลอศิลป์ทราบแล้ว เลอศิลป์ก็ชวนจักรภพให้ทานมื้อเย็นด้วยกัน

เธอรู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องที่ดี เพราะจักรภพอาจจะทำแบบนี้กับเพื่อนๆ ที่สำคัญต่อเขาด้วยเหมือนกัน

เธอรู้ดีว่าจักรภพได้ติดต่อกับขนิษฐาในช่วงนี้ และพวกเขาก็ออกไปทานข้าวด้วยกันอยู่บ่อยๆ

เมธินีพยายามอย่างมากที่จะเลี่ยงไม่ให้คิดมากนักกับสถานการณ์ที่ซับซ้อนเช่นนี้

เมื่อเมธินีเห็นรษิกากับเลอศิลป์มาถึง เธอก็วิ่งเข้ามากอดเพื่อนรักเอาไว้อย่างมีความสุข

รษิกาเห็นว่าเพื่อนเธอผอมลงไปและคงจะเหนื่อยล้ากับการดูแลเรขาเป็นอย่างมาก

โชคดีที่เรขาแสดงอาการฟื้นตัวที่น่ายินดี และรูปร่างผอมโซของเธอก็หายไปด้วยเช่นกัน

น้ำหนักที่ลดลงไปจากตัวเมธินีกลับย้ายไปอยู่กับแม่ของเธอแทน

“ยินดีด้วยที่ได้ออกจากโรงพยาบาลนะคะ คุณเรขา คุณน่าจะอยู่ที่หัสดินต่อนับจากนี้ไป อากาศที่นี่ดีมาก และเมธินีก็อยู่ดูแลคุณได้ ฉันแน่ใจว่าเธอจะสบายใจกว่านี้ค่ะ!” รษิกายิ้มและแนะนำเรขา

เรขาไม่อาจหุบยิ้มได้เลย เธอเอาแต่พูดขอบคุณรษิกากับเลอศิลป์ เธอพยักหน้าและเห็นด้วยที่จะลงหลักปักฐานที่เมืองหัสดิน