หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1894

“เลอศิลป์ ฉันขอพบรษิกาได้ไหม? ฉันอยากขอโทษเธออย่างจริงใจ ถ้าวันนี้ฉันไม่ทำ ฉันคงไม่มีโอกาสได้เจอเธออีก”

อรอุษาระบายความคิดทั้งหมดที่อยู่ในใจของเธอออกมา

ก่อนที่เธอจะตาย เธอครุ่นคิดถึงความรู้สึกผิดและความเสียใจที่เหลืออยู่ในชีวิตของเธอ

ในท้ายที่สุด อรอุษาก็รู้สึกว่าเธอควรเผชิญหน้ากับรษิกาเป็นครั้งสุดท้าย ฉันแพ้เธอในทุกแง่มุมที่เป็นไปได้

เลอศิลป์ขมวดคิ้วแต่ในที่สุดก็พยักหน้าเห็นด้วย

เขาโทรหารษิกาและบอกเธอเรื่องแผนการของอรอุษาที่จะจบชีวิตของเธอด้วยการกระโดดตึก และความปรารถนาของเธอที่จะพบกับรษิกาเป็นครั้งสุดท้าย

ในระหว่างนั้น รษิกาซึ่งอยู่ในสำนักงานของสถาบันวิจัยก็ตกตะลึงอย่างมาก

เธอถึงกับสงสัยว่าสามีของเธอกำลังล้อเล่นหรือเปล่า ระยะที่สามของผลิตภัณฑ์นั้นทำกำไรได้มาก และอนาคตของฟลอร่าเวอบากรุ๊ปก็ดูมีแนวโน้มที่ดีอย่างไม่ต้องสงสัย แล้วทำไมซีอีโอของบริษัทอย่างอรอุษาถึงอยากจบชีวิตของตัวเองล่ะ?

รษิกาไม่ได้ใจร้าย ในท้ายที่สุด เหตุผลเดียวที่เธอคิดได้ว่าจะกระตุ้นให้อรอุษาทำเช่นนั้นก็คือชีวิตรักของอรอุษา

ใช่ มันเป็นไปได้ แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ยังแปลกที่เธอจะพยายามจบชีวิตของเธอ และตอนนี้เลอศิลป์ก็อยู่กับเธอ

รษิกาคิดจะขับรถไปที่นั่นเอง แต่เลอศิลป์โทรมาอีกครั้งในวินาทีถัดมา

“ให้ลลิตาขับรถไปส่งคุณเถอะ ผมจำเป็นต้องสรุปสถานการณ์ให้คุณฟังระหว่างทางมาที่นี่”

เธอตอบตกลง

ลลิตาขับรถในขณะที่รษิกานั่งอยู่ที่เบาะหลังและฟังเลอศิลป์เล่าเรื่องราวทั้งหมดของกฤษณาอย่างเงียบๆ

หลังจากได้ยินเช่นนั้น รษิกาก็รู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว

เมื่อรู้เช่นนั้น รษิกาก็กลับมามีสติทันที และเริ่มแผ่รัศมีแห่งความน่ากลัวออกมา เธอต้องการความตายจริงๆ หรือว่านี่เป็นเพียงกลอุบายเพื่อให้เลอศิลป์เห็นใจเธอเพื่อหนีจากสถานการณ์เลวร้ายนี้เท่านั้น?

ทันใดนั้น รษิกาก็หมดความสงสารและเห็นใจอรอุษาไปเสียแล้ว เพราะเห็นได้ชัดว่าคนหลังพยายามทำให้เธอตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง จะเกิดอะไรขึ้นกับเด็กทั้งสามคนถ้าฉันถูกส่งเข้าคุกจริงๆ?