หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1904

หลังจากได้ยินว่าไอรดาเป็นคนออกแบบชุดแต่งงานที่สวยราวนางฟ้าให้รษิกา เมธินีก็รีบออกจากที่ทำงานมาหารษิกา

เธอเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาเมื่อจ้องมองชุดแต่งงานนั้น

“ถ้าเราไม่ได้เป็นเพื่อนรักกันนะ ฉันจะไปหยิบกรรไกรมาตัดชุดเธอเป็นชิ้นๆ เลยเชียว! แล้วมาดูซิว่ามันจะยังสวยอยู่ได้ยังไง?”

แม้ว่าเมธินีจะเป็นเพื่อนสนิทของรษิกา วิธีที่เธอชมชุดนั้นก็ค่อนข้างแปลกประหลาด

รษิกาหัวเราะคิกคักและพยายามปลอบใจเธอ “เมื่อถึงเวลาที่เธอแต่งงาน ไอวี่ก็คงฝึกฝนทักษะของเธอจนชำนาญและออกแบบชุดได้สมบูรณ์แบบแล้ว เมื่อถึงเวลานั้น ฉันจะให้ไอวี่ออกแบบชุดแต่งงานให้เธอเอง!”

“จริงด้วย ในฐานะแม่ทูนหัว ฉันจะมีภาระผูกพันและไม่มีสิทธิใดๆ ไม่ได้หรอกน่า”

เมธินียิ้มกว้าง เธอถอนหายใจเมื่อนึกถึงการเปลี่ยนแปลงของเพื่อนรักของเธอตลอดการเดินทางจนมาถึงจุดนี้

“แล้วคุณเรขาเป็นยังไงบ้าง? ดีขึ้นแล้วหรือยัง?” รษิกาถาม

“อ้อ ใช่ แม่กินอิ่มนอนหลับดีในช่วงนี้ แล้วยังอ้วนขึ้นมาด้วยล่ะ! สภาพจิตใจก็ดีขึ้นด้วย อีกอย่าง แม่ตัดสินใจไม่กลับไปเซนเดลแล้วนะ แม่อยากทำให้หัสดินเป็นบ้านของแม่แล้ว”

หลังจากช่วยชีวิตเรขาไว้ได้ รษิกาก็รู้สึกว่าเธอได้ปกป้องสภาพจิตใจของเพื่อนรักเธอเอาไว้อย่างบอกไม่ถูก

ตอนนี้ เมธินีค่อยๆ กลับมาเป็นตัวเองคนเดิมแล้ว สายตาเธอเป็นประกายขณะที่เธอหัวเราะและล้อเล่นเรื่อยเปื่อย

“ถ้าแม่เธอจะอยู่ที่นี่ เธอก็จะต้องหาแฟนเร็วๆ แล้ว ช่วงนี้เป็นไงบ้างล่ะ? ฉันได้ยินมาว่าจักรภพหยุดทำงานไปสักพักแล้ว เขาไปหาเธอบ้างหรือเปล่า?” รษิกาถามไปตามปกติ

เธอคิดว่าเมธินีกำลังจะบ่นเรื่องเขาอีกครั้ง

แต่เธอไม่คิดเลยว่าจะได้เห็นเพื่อนหน้าแดงด้วยความเขินอาย เมธินีไม่อาจซ่อนความยินดีในสายตาของเธอได้เลย