หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1903

ในเรือนจำบรรพตในเมืองหัสดิน อรอุษาสงบนิ่งในขณะที่เธอครุ่นคิดเกี่ยวกับวันเวลาที่ผ่านไปในใจ วันแต่งงานของรษิกาจะมาถึงในเร็วๆ นี้

รษิกา ตอนนี้ฉันอยู่ที่นี่แล้ว ฉันไม่รู้สึกโกรธเคืองคุณเลย ขอบคุณที่ทำให้ฉันเข้าใจความหมายที่แท้จริงของความรักในช่วงเวลาสุดท้าย

ความรักถือเป็นสิ่งฟุ่มเฟือยที่แพงที่สุดสำหรับมนุษย์ ไม่สำคัญว่าคนคนหนึ่งจะมีรูปร่างที่น่าดึงดูดหรือสถานะที่มีอำนาจ เพราะอาจไม่มีโอกาสได้สัมผัสกับความรักด้วยซ้ำ

อรอุษาได้รู้ในที่สุดว่าเลอศิลป์ไม่ใช่คนที่เหมาะสมสำหรับเธอ

ไม่สำคัญเลยว่าสุดท้ายแล้วเราจะลงเอยกับคนที่ไม่ใช่ เราควรจะมองหาคนที่เหมาะสมต่อไป

รษิกา ฉันขอให้คุณมีชีวิตแต่งงานที่มีความสุขจากใจจริง! ฉันหวังว่าคุณจะยอมให้ฉันทำให้ทุกอย่างดีขึ้นในอนาคต เลอศิลป์และฉันคงจะยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันต่อไปหากไม่ใช่เพราะฉันหลงใหลในตัวเขา

จู่ๆ ผู้บัญชาการเรือนจำก็ตะโกนขึ้นมาว่า “อรอุษา ออกมาซิ! ทนายความต้องการพบคุณ!”

ตระกูลของเธอจ่ายเงินให้ทนายความเป็นจำนวนมากเพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะได้รับโทษรอลงอาญาแทน

อย่างไรก็ตาม อรอุษากลับไม่รู้สึกกังวล เธอต้องการอยู่ในเรือนจำสักพักหนึ่ง

ด้วยวิธีนี้ เธอจึงสามารถรู้สึกถึงความสกปรกในใจของเธอที่ค่อยๆ จางหายไป

ในเวลาเดียวกัน บนเรือประมงลำเล็กที่ได้รับความเสียหายที่ท่าเรือหัสดิน กฤษณาจ้องมองบอดี้การ์ดของเธอและขู่ว่า “เมื่อไรคุณกรรณจะมารับฉันกลับไป? ฉันไม่อยากซ่อนตัวอีกแล้ว! พ่อแม่ของฉันโอเคแล้วใช่ไหม?”

บอดี้การ์ดสงบนิ่งขณะมองดูเธอ เขาเคยชินกับความเย่อหยิ่งและคำเรียกร้องของเธอแล้ว

“กรุณารออีกหน่อย คุณกรรณกำลังพยายามหาทางมาที่เหมาะสม เขาจะพาคุณไปถ้าเขามาที่นี่ได้โดยไม่มีปัญหา ส่วนพ่อแม่ของคุณ ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ดูเหมือนว่าคุณเลอศิลป์จะไม่ได้ไปรบกวนพวกเขาจนมากเกินไป”

กฤษณาหรี่ตาลงเมื่อรู้สึกโกรธขึ้นมา

แย่จริง! ฉันไม่เชื่อว่าแผนที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้จะล้มเหลว! เลอศิลป์มีเรื่องต้องดูแลมากมาย แล้วทำไมเขาถึงหมกมุ่นอยู่กับรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้

ได้ยินมาว่าอรอุษาก็มอบตัวไปแล้ว รษิกาทำของบ้าบออะไรใส่เธอนะถึงได้ทำแบบนี้? เฮอะ! อรอุษาพยายามจะกลับตัวกลับใจงั้นเหรอ? ตลกสิ้นดี! ความล้มเหลวแบบเธอจะไม่มีโอกาสทำอะไรแบบนี้ได้หรอก มันเป็นไปไม่ได้!

แต่เมื่อฉันลองคิดดู บางทีอรอุษาก็เดินเกมอย่างชาญฉลาด กลยุทธ์ยอมถอยนั่นสามารถปกป้องครอบครัวลีลาพลได้ ไม่อย่างนั้น เธอคงจะลงเอยแบบฉันก่อนหน้านี้

มันไม่ต่างอะไรกับรูหนูเลย