หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1902

ไม่นานนัก ก็เหลือเพียงสามวันก่อนจะถึงวันแต่งงาน

รษิกาคิดว่าในช่วงนี้ เธอใจเย็นเป็นอย่างมาก อย่างไรเสีย พวกเขาก็เคยแต่งงานกันมาก่อน และยังจดทะเบียนสมรสแล้วด้วย พวกเขาจึงถือว่าเป็นคู่แต่งงานมานานแล้ว

เธอไม่คิดเลยว่าจะท่วมท้นไปด้วยความรู้สึกต่างๆ เมื่อได้เห็นชุดแต่งงานที่ไอรดาเป็นคนออกแบบให้ มันสวยมากเลย! พรสวรรค์ของลูกสาวฉันเรื่องการออกแบบแฟชั่นช่างน่าทึ่งจริงเชียว!

ชุดนี้ไม่ใช่สีขาวล้วน แต่เป็นสีเทาอ่อนๆ เมื่ออยู่ภายใต้แสงแดด ชุดจะดูยิ่งใหญ่แต่สง่างาม โดดเด่นด้วยดีไซน์ที่ได้แรงบันดาลใจจากหางนางเงือก พร้อมชายกระโปรงประดับตกแต่งที่เปล่งประกายราวกับดวงดาว แทนที่จะเป็นหางนางเงือก ชุดจะดูคล้ายหางหงส์มากกว่า ส่วนเนื้อผ้าก็เบาสบาย

เมื่อรษิกาสวมชุดและมองตัวเองในกระจก เธอแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลย มันทำให้รัศมีของเธอบริสุทธิ์ราวกับเทพธิดา!

“แม่คะ หนูออกแบบชุดแต่งงานโดยให้สีเทาค่อยๆ จางลงจนเป็นสีขาว เหมือนกับลูกเป็ดขี้เหร่ที่ค่อยๆ กลายเป็นหงส์” ไอรดาอธิบายด้วยน้ำเสียงน่ารักและไพเราะ เธอเพียงต้องการถ่ายทอดแก่นแท้ของเทพนิยายที่เธอจำได้ว่าได้ยินในชุดนี้เท่านั้น ปรากฏว่าชุดนั้นสะท้อนถึงทุกสิ่งที่รษิกาเคยสัมผัสมาตลอดหลายปีได้อย่างสมบูรณ์แบบ

บางทีเพราะเธอเข้าใจแรงบันดาลใจของชุดนั้น รษิกาจึงรู้สึกว่าเธอเหมาะกับชุดนี้จริงๆ ยิ่งมองดูก็ยิ่งรู้สึกว่ามันเหมาะกับเธอจริงๆ

“สุดยอดมาก ไอวี่ แม่รักชุดแต่งงานชุดนี้มาก ไม่ต้องสงสัยเลยว่าลูกเป็นอัจฉริยะ และจะต้องกลายเป็นดีไซเนอร์แฟชั่นชื่อดังระดับโลกอย่างแน่นอน!” เธออุทาน เธอถึงกับอยากจะเอาอกเอาใจลูกสาวด้วยซ้ำ

ไอรดาดีใจมากที่เห็นรษิกามีความสุข และรษิกาก็รีบคุยโวกับอชิและเบนนี่

เมื่อได้ยินความวุ่นวายขณะที่อยู่ในห้องทำงาน เลอศิลป์ก็รีบออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น

มีบางอย่างสะกดสายตาของเขาในทันที และเขาก็ตกตะลึงไปนานถึงเจ็ดถึงแปดวินาที

“สวยจัง น่าทึ่งมาก คุณดูสมบูรณ์แบบมาก! ที่รัก การเห็นคุณใส่ชุดแต่งงานทำให้ผมอยากแต่งงานกับคุณอีกสักสองสามครั้ง!” เขากล่าวอย่างจริงใจ

อย่างไรก็ตาม คำพูดของเขาทำให้รษิกามองเขาด้วยสายตาเย็นชา เธอถามอย่างหงุดหงิด “คุณหมายความว่าไงที่บอกว่าอีกสองสามครั้ง? นี่มันเป็นครั้งที่สองแล้ว คุณจะก่อเรื่องอีกกี่ครั้งกันเนี่ย?”