หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1927

คนทั้งคู่ไม่รู้จริงๆ ว่าจะแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นในปัจจุบันอย่างไร

แม้ว่าเขาจะมีอำนาจมหาศาลและเธอมีทักษะทางการแพทย์ที่ไม่มีใครเทียบได้ แต่ก็ยังมีสถานการณ์บางอย่างที่ทำให้พวกเขาหมดหนทาง

ขณะที่พวกเขากำลังครุ่นคิดอยู่ เสียงตะโกนที่โกรธขึ้งก็ดังขึ้นอย่างกะทันหันจากห้องนั่งเล่นของคฤหาสน์

มันเป็นเสียงตวาดของจิราพร

“พูดบ้าอะไรกันเนี่ย? ฉันไม่ได้ป่วย! ฉันจะป่วยได้ยังไง? จุฑาภุช มานี่เร็ว! คนพวกนี้เป็นใครกัน? เลอศิลป์เป็นคนเชิญพวกเขามาจริงๆ เหรอ? ฉันไม่อยากพูดกับคนพวกนี้แล้ว และไม่อยากร่วมมือกับการสืบสวนนี้อีกต่อไปด้วย”

จุฑาภุชรีบเข้าไปอยู่ข้างภรรยาของเขา โดยส่ายหัวให้กับศาสตราจารย์รพินทร์และคนอื่นๆ อย่างต่อเนื่อง เพื่อส่งสัญญาณให้พวกเขาออกไปก่อน

“แต่คุณจุฑาภุชครับ สิ่งสำคัญที่สุดคือการที่คุณนายจิราพรรับรู้อาการป่วยของเธอเสียก่อน เธอเลี่ยงไม่ได้ หากเธอทำเช่นนั้นไม่ได้ เราจะรักษาเธอได้ยังไง?” สีหน้าของรพินทร์เคร่งเครียดขณะที่เขาเน้นย้ำประเด็นของเขา

แพทย์คนอื่นๆ ก็พยักหน้าเห็นด้วย

“การแทรกแซงทางจิตวิทยาคือการชี้แนะผู้ป่วยให้รู้จักสถานการณ์ของตนเอง ไม่ใช่หลบเลี่ยงปัญหา”

“อาการของคุณนายจิราพรนั้นจำเป็นต้องให้เธอเผชิญกับเรื่องราวทั้งหมด และเข้าใจความเป็นจริงในมุมมองที่มีเหตุมีผล ไม่ว่ายังไง น้องสาวฝาแฝดของคุณนายจิราพรก็เสียชีวิตไปแล้ว”

ก่อนที่พวกเขาจะพูดต่อไป สีหน้าของจิราพรก็แข็งค้าง และเธอก็โมโหมากขึ้นมาทันที

“เรื่องไร้สาระนั่นมันอะไรกัน? จิราวรรณ น้องสาวของฉันอยู่ในเซนเดล เธอเป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทในเครือลันตระกูลกรุ๊ปของเรา! พวกคุณไม่รู้อะไรเลย แต่กลับพูดจาไร้สาระสิ้นดี!”

อารมณ์ของเธอพลุ่งพล่านขึ้นเรื่อยๆ และดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ “ออกไปซะ พวกแก! พวกแกไม่ใช่พวกนักจิตวิทยาที่ผลิตสินค้ากันหรอกเหรอ? จุฑาภุช พาเลอศิลป์มาที่นี่ที เขาโดนคนพวกนี้หลอกหรือเปล่า?”

เมื่อเลอศิลป์กับรษิกาเข้าไปและได้ยินคำพูดของจิราพร พวกเขาก็มองหน้ากันด้วยความตกใจ

คนที่เป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทในเครือลันตระกูลกรุ๊ปนั้นควรจะเป็นจิราพรมาโดยตลอด

กลายเป็นว่าในจิตใต้สำนึกของจิราพรนั้น น้องสาวของเธอไม่เคยตายจากไป เธอยกความสำเร็จทั้งหมดของเธอให้กับน้องสาวของเธอ