หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1947

วันคืนหลังจากงานแต่งงานผ่านไปอย่างราบรื่นและน่ารื่นรมย์

ที่สถาบันวิจัย พงศกรได้ฝึกอบรมลูกศิษย์ที่มีความสามารถจำนวนหนึ่ง เมื่อลลิตาจัดการทุกอย่างได้ดี ภาระงานของรษิกาก็เบาลงทุกวัน

เด็กๆ ทั้งสามก็ได้พบกับความสนใจของตนเองกันแล้ว พวกเขาตั้งใจเรียนอย่างขยันขันแข็ง และไม่เคยรู้สึกเหนื่อยหน่ายเลย เอกพลกับศศิตาก็พาพวกเขาไปเที่ยวในช่วงสุดสัปดาห์ ซึ่งทำให้รษิการู้สึกหมดห่วงไปหลายอย่าง

โชคดีที่สามีของเธออยู่ด้วยในทุกๆ วัน พวกเขาจะไปซื้อข้าวของหรือกินข้าว ไม่ก็ไปเที่ยวชมสถานที่ท่องเที่ยวใกล้ๆ ช่วงเวลาส่วนตัวของพวกเขาก็แสนโรแมนติกเช่นกัน

เราอาจจะกำลังอยู่ในสถานะที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ในขณะนี้

รษิกาพอใจเป็นอย่างมาก ทุกๆ วัน เธอจะรู้สึกราวกับว่าอารมณ์ของเธอพลุ่งพล่านไปทั่วท้องฟ้า และเธอก็พบว่าตัวเองยิ้มออกมาโดยที่ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ

ในวันนั้น เธอกำลังกลับบ้านหลังจากไปซื้อของที่ห้าง เลอศิลป์ได้บอกเธอไว้ทางโทรศัพท์แล้วว่าเขาชงกาแฟและกำลังรอเธออยู่ที่บ้าน

หลังจากดื่มกาแฟกันและรอให้เด็กๆ กลับมาจากโรงเรียน พวกเขาก็คิดว่าจะไปสปาของโรงแรมกันทั้งครอบครัวเพื่อแช่น้ำร้อนพักผ่อนเสียหน่อย

เธอมาถึงด้านนอกคฤหาสน์และกำลังจะขับผ่านประตูเขาไป แต่เธอก็เห็นคนที่คุ้นเคยเสียก่อน

นั่นคือการันต์ พ่อของเธอเอง เขากำลังมองไปรอบๆ ขณะที่ถือของบางอย่างอยู่

ด้วยเหตุผลบางอย่าง ภาพนั้นทำให้ใจเธอปั่นป่วน

เธอจอดรถอยู่ข้างๆ เขา ก่อนจะเปิดประตูแล้วลงมา