รอยยิ้มร้ายกาจแผ่ไปทั่วใบหน้าของกฤษณา ดวงตาของเธอเจือไปด้วยเจตนาอันชั่วร้าย
วิกฤติค่อยๆ ลดลงในตอนนี้ แต่เป็นไปไม่ได้เลยที่จะป้องกันการแพร่ระบาดของแบคทีเรียก่อโรค มันแพร่เชื้อไปภายในสองสามชั่วโมงเท่านั้น
ในหกถึงแปดชั่วโมง แบคทีเรียก่อโรคก็แพร่ไปอย่างรวดเร็ว ทำให้คนไข้จำนวนมากในโรคพยาบาลล้มป่วยอย่างหนัก การระบาดครั้งนี้จะไม่ถูกควบคุม เนื่องจากแบคทีเรียจะแพร่กระจายต่อไปนอกกำแพงโรงพยาบาล
รษิกาเป็นหมอที่เก่งกาจแล้วยังไง? แค่ทักษะทางการแพทย์แผนโบราณมันไม่พอแล้วก็ล้าสมัยด้วย การฝังเข็มเป็นเพียงผลทางจิตวิทยาเท่านั้น
เมื่อตัดสินใจแล้ว กฤษณาก็ยิ้มและเดินออกจากอาคารไปที่ลานจอดรถ
ไม่นานหลังจากเธอก้าวผ่านประตูไป คนสองสามคนก็เริ่มเดินเข้ามาใกล้ด้วยความรวดเร็ว
“ยืนยันแล้ว ใช่เธอ จับเธอเลย!”
หัวหน้าบอดี้การ์ดเปรียบเทียบเธอกับรูปถ่ายในโทรศัพท์ของเขาและยืนยันว่านี่คือเป้าหมายของพวกเขา
คุณเลอศิลป์สั่งว่าเราต้องจับเธออย่างรวดเร็วถ้าเราเจอเธอ แม้ว่ามันจะต้องใช้กำลังในการจับกุมก็ตาม
เขาเตรียมตัวมาเป็นอย่างดีในครั้งนี้ โดยนำลูกน้องกลุ่มใหญ่มากับเขาด้วยเพื่อให้แน่ใจว่าเป้าหมายจะไม่สามารถหนีไปได้เหมือนที่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในอดีต
หัวหน้ารู้ในไม่ช้าว่ากฤษณาไม่มีใครมาด้วย เขาจึงรีบระมัดระวังตัวในทันที
ในพริบตาเดียว กฤษณาก็พบว่าตัวเองรายล้อมไปด้วยชายร่างกำยำห้าหรือหกคน เธอกลัวขณะที่ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ
“คุณคือกฤษณา พิทักษ์กุล!” บอดี้การ์ดที่เข้ามาหาเธอเป็นคนแรกตะโกนออกมาเสียงดัง
กฤษณาตัวแข็งทื่อ แต่เธอก็รีบส่ายหน้าปฏิเสธ
อนิจจา สีหน้าของเธอกลับต่างออกไป บอดี้การ์ดยืนขวางทางเธออย่างเด็ดเดี่ยว ใบหน้าของพวกเขาเคร่งขรึมและไม่หวั่นไหว เธอรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัวเมื่อสบตากับพวกเขา หัวใจของเธอเต้นแรงด้วยความกลัว
เธอรู้สึกเครียดมากจนไม่มีโอกาสทำความเข้าใจสถานการณ์และเธอก็รีบคว้าโทรศัพท์ทันทีโดยไม่คิดอะไร
ฉันต้องแจ้งคุณกรรณทันที! เขาเท่านั้นที่จะช่วยฉันได้
เขารับสายแล้วยกโทรศัพท์แนบหู
“คุณเลอศิลป์ครับ เราเพิ่งจับตัวกฤษณา พิทักษ์กุลมาได้!” หัวหน้ารายงานอย่างเคร่งขรึม
“ดี พาเธอมาที่ห้องทำงานผู้อำนวยการเลย!” เลอศิลป์สั่งขณะที่สีหน้าของเขาเย็นชา
ฉันคิดถูกแล้ว กฤษณาเป็นคนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้
เลอศิลป์รู้จักกฤษณาดีพอที่จะเดาได้ว่าเธอจะเคลื่อนไหวอย่างไร
เธอเป็นคนประเภทที่ชอบยืนบนที่สูงเพื่อดื่มด่ำกับสิ่งที่เธอสร้างขึ้น
เป็นผลให้เลอศิลป์สั่งบอดี้การ์ดของเขาให้แบ่งออกเป็นสามกลุ่มเพื่อจะคอยปิดทางเข้าออกอาคารสูงที่อยู่ฝั่งตรงข้ามโรงพยาบาลเอาไว้
มันเป็นการเดาสุ่มดู เขาจึงไม่คิดว่าจะจับเป้าหมายได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...