หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 2000

หลังจากเข้าร่วมประชุมสั้นๆ ในสำนักงานแล้ว เลอศิลป์ก็รีบกลับบ้านทันที

เขาผ่านการอบรมคุณพ่อก่อนคลอดอย่างเป็นทางการและรู้ขั้นตอนการดูแลหญิงตั้งครรภ์ทั้งหมดเป็นอย่างดี ดังนั้น เขาจึงมุ่งมั่นที่จะทำทุกอย่างด้วยตัวเอง

เมื่อมาถึงคฤหาสน์ เขาประหลาดใจเมื่อเห็นจักรภพและเมธินีอยู่ที่นั่น

“เมื่อวานก็เพิ่งเอาอาหารเสริมมาให้ แล้ววันนี้เอาอะไรมาให้อีกล่ะ?” เลอศิลป์เย้า

แต่เขาก็สัมผัสได้ว่าเมธินีกำลังจ้องมองเขาอยู่ ขณะที่จักรภพเองก็มีสีหน้าเคร่งเครียดเช่นกัน

มีแค่รษิกาคนเดียวที่ยิ้มกว้าง

เธอรู้ดีว่า เมื่อทั้งสองคนฟังเรื่องราวของเธอ ทั้งสองคนก็รู้สึกไม่พอใจกับสิ่งที่เลอศิลป์ปฏิบัติกับเธอในช่วงสามปีของการแต่งงานครั้งนั้น

“เกิดอะไรขึ้นน่ะ? จักรภพ พูดอะไรหน่อยสิ!”

สายตาที่เย็นชาของเมธินีทำให้เลอศิลป์ขนหัวลุก

เขาพยายามนึกโดยไม่ลังเลว่าเขาไปทำให้รษิกาหงุดหงิดหรือเปล่า เพราะนั่นอาจเป็นสาเหตุที่ทำให้เมธินีมีท่าทีเป็นศัตรู

“เลอศิลป์ คุณยังจำขวดแห่งความปรารถนานี้ได้ไหม?”

รษิกาให้เขาดูขวดแห่งความปรารถนาในมือของเธอ เหมือนว่าเธอนึกอะไรบางอย่างออก เธอพับกระดาษสีม่วงชิ้นนั้นแล้วสอดกลับเข้าไปในขวดเหมือนเดิม

เพียงมองปราดเดียวเลอศิลป์ก็จำได้ว่ามันคืออะไร

“นี่ขวดแห่งความปรารถนาที่ฉันให้นายไปตอนนั้นไม่ใช่เหรอ? ดูเหมือนจักรภพจะขุดมันขึ้นมาสินะ แล้วมีอะไรกันเหรอ? กำลังคุยเรื่องอดีตกันอยู่หรือเปล่า?” จักรภพถาม เขามองเมธินีอย่างระมัดระวัง

แต่ความไม่รู้สึกรู้สาอะไรของเขากลับทำให้เมธินีโกรธมากขึ้น เธอจึงตะคอกใส่ “คุณเลอศิลป์ ในเมื่อคุณก็รู้จักกับรษิกามานาน ทำไมคุณถึงปฏิบัติกับเธอแบบนั้นหลังจากแต่งงานกับเธอไปแล้วล่ะ?”