หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 201

คมสันสังเกตว่ารษิกากำลังเลื่อนดูบัญชีโซเชียลมีเดียของเธออยู่พักหนึ่งและถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า “มีประเด็นร้อนแรงที่น่าติดตามบ้างไหม?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น รษิกาก็ตั้งสติและยิ้มให้เขาอย่างเฉยเมย “ไม่มีอะไรมาก ฉันแค่กำลังอ่านเรื่องซุบซิบอยู่น่ะ”

จากความสัมพันธ์ปัจจุบันของเธอกับเลอศิลป์ ข่าวของเขาก็เป็นเพียงแค่การซุบซิบเท่านั้น

คมสันต้องการคุยกับเธอสบายๆ เขาจึงถามต่อไปว่า “ข่าวซุบซิบเกี่ยวกับอะไรเหรอ? มีเรื่องของพวกคนดังเหรอครับ?”

รษิกาไม่คิดว่าเขาจะถามเพิ่ม เธอตกตะลึงชั่วขณะและตอบอย่างคลุมเครือออกไปว่า “ไม่ใช่คนดังอะไรหรอก ฉันลืมชื่อของพวกเขาไปแล้วด้วยซ้ำ เมื่อครู่นี้แค่หลงกดเข้าไปอ่านน่ะ”

เมื่อพูดจบเธอก็เปลี่ยนเรื่องเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นและไม่รอคำตอบใดๆ จากคมสัน “โครงการล่าสุดนี่ปัญหามากเหลือเกินนะคุณว่าไหม? ฉันรู้สึกเหนื่อยกับมันแล้วนะเนี่ย”

คมสันเลิกคิ้วอย่างมีเลศนัยพร้อมทั้งเปลี่ยนเรื่องคุยไปตามเธอ

รษิกาเลิกงานเร็วในวันนั้น และคมสันไปส่งเธอถึงโรงเรียนอนุบาลในตอนที่พวกเด็กๆ เลิกเรียนพอดี อชิและเบนนี่กำลังรีบวิ่งออกมาจากห้องเรียน

เมื่อมองแวบเดียว รษิกาก็เห็นอชิและเบนนี่ในทันทีท่ามกลางฝูงเด็กๆ เธอจึงรีบไปรับพวกเขาออกมา

ในฝูงชนนั้น ไอรดากลับมองเธอตาละห้อย

ขณะที่รษิกาสบตากับเธอ เธอรู้สึกเจ็บปวดในใจอย่างอธิบายไม่ถูก

แต่เมื่อเธอนึกถึงข่าวที่เธอเพิ่งเห็น เธอก็ไม่ต้องการเผชิญหน้ากับเลอศิลป์อีก

ดังนั้นเธอทำได้เพียงแข็งใจไว้และก้มลงลูบหัวของไอรดาพร้อมกับพูดว่า “ไอวี่ หนูรอคุณพ่ออยู่กับครูพิมพ์รภาก่อนได้ไหม? ฉันยังมีธุระที่ต้องไปทำ ดังนั้นฉันต้องรีบกลับบ้านก่อนนะ”

เมื่อพูดจบเธอก็ไม่กล้าแม้แต่จะสบตาไอรดาอีก เธอรีบลุกขึ้นราวกับว่าเธอกำลังวิ่งหนีและพาอชิและเบนนี่ไปที่รถของคมสัน

อชิและเบนนี่ยังคงประทับใจในตัวคมสันอยู่ พวกเด็กๆ กล่าวทักทายเขาอย่างสุภาพเมื่อเข้าไปในรถ “สวัสดีครับคุณคมสัน”

คมสันยิ้มให้พวกเขาอย่างอบอุ่น ก่อนจะสตาร์ทรถและมุ่งหน้าไปยังบ้านของรษิกา

เมื่อเขาอ่านความคิดเห็นด้านล่าง เลอศิลป์ก็กัดริมฝีปากล่างของเขา

และหลังจากที่ครรชิตไม่ได้รับการตอบกลับจากเลอศิลป์ เขาก็รู้สึกงงงวยและเรียกเลอศิลป์อีกครั้ง “คุณเลอศิลป์ครับ”

เลอศิลป์ละสายตาจากโทรศัพท์และส่งมันคืนให้ครรชิตอย่างไม่แยแส “ไม่ต้องหรอก ปล่อยไว้เฉยๆ แบบนี้แหละ”

ถ้าเขาชี้แจง มันจะลากรษิกาไปสู่ความยุ่งเหยิงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

เมื่อไม่นานมานี้ รษิกาต้องการตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับเขา ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องการมีส่วนร่วมในเรื่องอื้อฉาวนี้อย่างแน่นอน

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ครรชิตก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบตกลง เมื่อเห็นว่าเลอศิลป์ไม่มีคำสั่งอื่นใดหลังจากรออยู่พักหนึ่ง เขาจึงเดินออกจากห้องทำงานเงียบๆ

เมื่อเลอศิลป์ได้ยินเสียงประตูห้องปิดลงสนิท เขาก็ละสายตาออกจากงานในทันที เขาลุกขึ้นเดินไปยังหน้าต่างบานใหญ่ในห้องทำงานของเขา

ตอนนี้รษิกาก็น่าจะเห็นข่าวแล้วเช่นกัน แต่เขากลับไม่รู้เลยว่าเธอจะมีปฏิกิริยาอย่างไรกับมัน