หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 2038

น้ำเดือดจัดและเธอกำลังเตรียมเมล็ดกาแฟ รษิกาใช้เวลาทำทุกอย่างอย่างช้าๆ หลังจากนั่งอยู่ในสำนักงานของเธอ

ไม่มีใครตามพวกเธอเข้ามาในห้อง เมื่ออรชรนั่งอยู่ตรงข้ามกับเธอ ขณะที่ผู้หญิงทั้งสองนั่งลง พวกเธอจ้องมองกันและกัน โดยที่ความเย็นชาปรากฏในดวงตาของอรชร

“รษิกา บอกเงื่อนไขของคุณมาเถอะ คุณต้องการให้ฉันทำอะไรเพื่อที่คุณจะยอมส่งมอบสถาบันวิจัยให้ฉัน? ตอนนี้คุณแต่งงานกับตระกูลที่ร่ำรวยแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องทำงานหนักอีกต่อไป ดังนั้นหวังว่าเงื่อนไขของคุณจะไม่ทำให้ฉันโกรธนะ!”

รษิกาเงียบ ไม่ได้แสดงท่าทีตอบสนองต่อคำพูดของอรชรเลย

อรชรรู้สึกหงุดหงิด เธอตะโกนออกมาว่า “ทำไม? คุณกำลังเล่นตลกกับฉันอยู่เหรอ? อย่าลืมว่าคือฉันที่ช่วยคุณในเอเปียนะ ถ้าไม่มีความช่วยเหลือจากฉัน คุณคงต้องนอนบนถนนและขออาหารคนอื่นเขากิน!”

รษิกาหยุดทำความสะอาดถ้วยกาแฟ เธอมองอรชรและพยักหน้า “ฉันจะจดจำความมีน้ำใจที่คุณแสดงให้ฉันเสมอ นั่นคือเหตุผลที่ฉันไม่ลังเลที่จะมอบสถาบันวิจัยอีกแห่งให้กับคุณ และฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องพูดซ้ำถึงกำไรที่สถาบันวิจัยนั้นนำมาสู่จีเคกรุ๊ป”

อรชรตกใจ เธอไม่สามารถหาคำพูดตอบโต้ได้ เพียงแค่รษิกากล่าวว่าสถาบันวิจัยที่เธอมอบให้กับอรชรก่อนหน้านี้ได้ออกผลิตภัณฑ์ใหม่มากมาย ซึ่งยามนี้มีส่วนทำให้เกิดกำไรเกือบหนึ่งในสามที่ได้รับจากจีเคกรุ๊ป

“แล้วไงล่ะ?” อรชรถาม

“ไม่มีอะไร ก็ในเมื่อคุณพูดถึงความใจดีที่คุณแสดงให้ฉัน ฉันบอกคุณได้นะว่าฉันทำอะไรเพื่อแสดงความขอบคุณเป็นการตอบแทน แม้ว่าสิ่งที่ฉันทำอาจไม่มาก แต่ฉันก็ไม่ได้ทำผิดกับคุณ!” รษิกาตอบอย่างสงบ

น้ำได้เดือดจนส่งเสียงหวีดหวิว รษิกาใช้น้ำนั้นทำเอสเปรสโซ่ ไม่นานกลิ่นกาแฟหอมกรุ่นก็ลอยไปทั่วห้อง

ฉันอ่านรษิกาไม่ออกเลย เธอเริ่มแสดงท่าทีนิ่งเฉยและผ่อนคลายเช่นนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไร?