หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 2039

รษิกาหัวเราะเยาะเมื่อได้ยินคำว่า “เรียกค่าไถ่”

เจ้าหน้าที่เทคนิคกับฉันใช้เวลาหลายวันและคืน โดยไม่กินไม่ได้นอน เพื่อให้ได้ผลลัพธ์เหล่านั้น แล้วเธอหมายความว่ายังไงที่ว่าฉันพยายามเรียกค่าไถ่จากเธอ?

แม้ว่าเธอจะผิดหวังกับปฏิกิริยาของอรชร รษิกาก็รู้ว่าปฏิกิริยาของเธอเป็นเรื่องปกติและไม่ใช่เรื่องน่าตกใจเลย

“อรชร กรุณาคิดเรื่องนี้ให้ดี นี่คือทางเลือกที่ดีที่สุดที่ฉันนึกออก ฉันจะไม่ถอยหากคุณเรียกคุณหาญชัยมาแนะนำฉัน”

กล่าวจบ รษิกาก็ดื่มกาแฟของเธอต่ออย่างผ่อนคลาย

“ฟังนะ รษิกา ฉันจะไม่มีวันเห็นด้วยกับข้อเสนอที่คุณให้มา ไม่มีทาง! ถ้าคุณยังดื้อรั้นอยู่ก็เชิญตามสบาย เพราะถ้าเราปฏิบัติตามขั้นตอนอย่างเคร่งครัด คุณและคนของคุณจะต้องออกจากสถาบันวิจัยในไม่ช้า!” เสียงของอรชรเต็มไปด้วยความโกรธ หวังว่าคำพูดของเธอจะเปลี่ยนใจรษิกา

แต่ไม่ว่าสิ่งที่อรชรจะพูดจะเป็นอย่างไร รษิกาก็ยังคงสงบและไม่สะทกสะท้าน การตอบสนองของรษิกาทำให้อรชรเสียท่าไปอย่างมาก ส่งผลให้เธอเริ่มสูญเสียความมีเหตุผลไปเรื่อยๆ

ในขณะนั้น เลอศิลป์ตะโกนจากด้านนอกประตู “ที่รัก ผมกลับมาแล้ว!”

อรชรโกรธจนแทบจะระเบิด เธออิจฉาที่นักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จเช่นเลอศิลป์นั้นปฏิบัติต่อรษิกาอย่างอ่อนโยน

เลอศิลป์เดินเข้ามา สายตาของเขาเบนจากอรชรผู้หงุดหงิดไปที่รษิกาซึ่งสงบใจ เขารู้ว่าการเจรจาอาจล้มเหลว เขายิ้มให้รษิกา “ผมจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว”

รษิกาพยักหน้า เธอรับรู้ถึงข้อความแฝงจากเลอศิลป์

จากนั้น เธอก็กล่าวกับอรชรด้วยน้ำเสียงเบา “อรชร คุณพูดถูก หากเราปฏิบัติตามขั้นตอน สถาบันวิจัยนี้เป็นของจีเคกรุ๊ป โอเค ฉันได้คิดแล้ว ฉันจะส่งมอบสถาบันวิจัยให้คุณหลังจากนี้”

อรชรคิดว่าเธอหูฝาด เธอมองรษิกาด้วยความระมัดระวัง ถามว่า “คุณมีลูกเล่นอะไรอยู่ในมืออีกล่ะ?”

ฉันไม่ต้องกลัวอะไรอีกต่อไปเมื่อเลอศิลป์ได้จัดการทุกอย่างให้ฉัน