หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 2058

เลอศิลป์อยู่เคียงข้างรษิกาตลอดทุกกระบวนการ ดังนั้นทุกครั้งที่เธอรู้สึกเหนื่อย เธอสามารถหาหัวไหล่ที่น่าเชื่อถือให้พิงได้

เมื่อพวกเขากลับถึงบ้าน เด็กๆ ก็เงียบมากและเดินเข้ามากอดรษิกา

“แม่ ไปพักเถอะค่ะ พวกเราเป็นเด็กดีและจะไม่ส่งเสียงรบกวน!” ไอรดากล่าว พร้อมกับลูบท้องของแม่และพูดคุยกับน้องในนั้น อชิและเบนนี่ก็พยักหน้า กล่าวว่าเขาจะดูแลไอรดาเป็นอย่างดี

รษิกานอนหลับจนถึงแปดโมงเช้า ก่อนที่ศศิตาจะเรียกให้มาทานข้าว

เมื่อเธอเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น เธอก็เห็นคนมากมายอยู่ที่นั่น

จักรภพมาที่นี่พร้อมกับพ่อแม่ของเขา คือชาติชายและกุลธิดา

ครอบครัวลันตระกูลก็มาอยู่ด้วย ประกอบไปด้วยจิรายุ พ่อของเขาคือจุฑาภุช และแม่ของเขาคือจิราพร

เมธินีก็พาเรขามาด้วย

เมื่อผู้หญิงเหล่านั้นเห็นรษิกา พวกเธอก็รีบเข้ามาปลอบใจ

“รษิกา เธออาจนอนหลับไม่เพียงพอ ตาของเธอบวมเล็กน้อย รีบกินอะไรสักหน่อยสิ ฉันนำอาหารเสริมมาให้เพื่อเสริมโภชนาการ!” ศศิตาพูดด้วยน้ำเสียงห่วงใยอย่างร้อนใจ

จิราพรแสดงความอ่อนโยนในดวงตาขณะพูดว่า “รษิกา มันก็ไม่เป็นไรนะ ทุกอย่างจบลงแล้ว ถ้ามีอะไรที่เธอต้องการ ให้บอกเราเถอะ”

เรขามีสีหน้าเลื่อนลอย แต่มีแสงประกายในดวงตาขณะจับมือรษิกา

“รษิกา มีอะไรให้ฉันช่วยได้บ้างไหม?” เธอพูดเบาๆ โดยเป็นห่วงว่าหลังจากสูญเสียสมาชิกในครอบครัว รษิกาอาจจะไม่สามารถยอมรับมันได้

เมธินีจ้องมองเพื่อนรักของเธออยู่สักพัก หญิงสาวสังเกตเธออย่างระมัดระวังเพื่อให้แน่ใจว่าเธอสบายดี ก่อนจะทำปากเบะเล็กน้อยด้วยความไม่พอใจ “ทำไมเธอถึงไม่บอกฉันเกี่ยวกับเรื่องใหญ่แบบนี้?” เธอถาม