“แม่ ต้องมีคนตามรถที่เพิ่งออกไปแน่ ด้วยอิทธิพลของเลอศิลป์ในหัสดิน ฉันกลัวว่าเราจะหนีจากคฤหาสน์ได้ยาก” ยุพดียืนอยู่ข้างหน้าต่างและค่อยๆ ดึงม่านออกเพื่อสังเกตดูบริเวณใกล้เคียง
บรรยากาศรอบๆ เงียบสงบผิดปกติ
ยุพดีมั่นใจว่าพวกเขากำลังถูกจับตามองอย่างใกล้ชิดจากหลังคาของคฤหาสน์ข้างเคียง
เธอได้ส่งนักสืบเอกชนสองคนออกไปในรถ ไม่ได้ไปเพื่อค้นหามรดก แต่เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเลอศิลป์จากแผนการของเขา
เธอยกโทรศัพท์ขึ้นโทรออก “ถึงเวลาที่พวกแม่จะต้องออกเดินทางแล้ว!”
ในลานบ้าน ไฟหน้ารถอีกคันที่เป็นของยศวินเปิดอยู่ และนักสืบอีกสองคนกำลังนั่งอยู่ในรถ พวกเขากำลังจะมุ่งหน้าไปยังสนามบิน
ยุพดีเชื่อว่ารถทั้งสองคันกำลังมุ่งไปยังสถานที่ที่เลอศิลป์คาดการณ์และว่าสถานที่เหล่านั้นจะต้องเป็นจุดสนใจหลักในการตามล่าของพวกเขา
แน่นอนว่าไม่นานหลังจากออกเดินทาง นักสืบเอกชนรายหนึ่งรายงานว่า “คุณยุพดี มีคนตามเรามา”
“อย่าไปสนใจ พยายามใช้เส้นทางที่ยาวกว่าผ่านเมืองและจับตามองเที่ยวบินที่ออกตอนสองทุ่มคืนนี้” ยุพดีสั่ง
ในพื้นที่ทั่วไปชั้นบน เธอหันไปหายศวินและพยักหน้า
ยศวินเลิกมีพฤติกรรมขี้เกียจหลังจากถูกเตือนว่า ถ้าพวกเขาล้มเหลวในการหนี เขาอาจจะไม่ได้แค่สูญเสียแขน แต่ยังจะกลายเป็นคนพิการด้วย
ความคิดนี้ทำให้เขารู้สึกกลัวอย่างยิ่ง ทำไมฉันถึงต้องไปเล่นโป๊กเกอร์ในสภาพที่เป็นอัมพาต?
อย่างไรก็ตาม เขายังไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ของเขาถึงบอกว่าเขาเกี่ยวข้องกับการวางยาพิษแม่ของรษิกา ฉันยังเป็นเด็กห้าขวบอยู่เลย จะทำอะไรได้?
แม้จะมีข้อสงสัยในตัวเขา แต่ยศวินก็ยังตัดสินใจที่จะทำตามแผนของยุพดี เขาปิดไฟทั้งหมดในชั้นบน ทำให้พื้นที่ทั้งหมดมืดมิด
ในความมืดทั้งหมด สามคนค่อยๆ เดินลงมา โดยพกเพียงบัตรประจำตัวและห่อตัวเองแน่นในเสื้อผ้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...