คืนนั้น รษิกาและรณภพไปร่วมงานสังสรรค์ งานนั้นจัดโดยคณะผู้จัดการประชุมทางการแพทย์ครั้งนั้นนั่นเอง
มันจัดขึ้นที่ร้านอาหารระดับสูงที่มีชื่อว่าร้านอาหารห้วงอรรณพ ร้านนี้ตั้งอยู่ใกล้โรงแรมที่จัดการประชุมเมื่อช่วงบ่ายวันนี้
คณะผู้จัดงานจองห้องส่วนตัวเอาไว้ให้ผู้ร่วมงานทุกคนก่อนล่วงหน้าแล้ว ทันทีที่รษิกากับรณภพเข้ามาในร้านอาหาร บริกรก็พาพวกเขาทั้งสองขึ้นไปข้างบนและตรงไปที่ห้องมุมร้าน
ห้องส่วนตัวของร้านนี้มีการออกแบบจะสไตล์ที่หลากหลาย คณะผู้จัดการคิดว่าพวกเขาต่างก็เป็นนักวิจัยและนักวิชาการ ดังนั้น สมาชิกในคณะผู้จัดการจึงเลือกจองห้องที่ตกแต่งอย่างคลาสสิกและให้กลิ่นอายความเป็นนักวิชาการของพวกเขา
เมื่อรษิกาและรณภพเข้ามาข้างใน โต๊ะกลมที่ทำจากไม้ชิงชันก็ตั้งเด่นอยู่เป็นสง่า แจกันดอกไม้วางอยู่กลางโต๊ะนั้นและรายล้อมไปด้วยเก้าอี้ไม้ชิงชันหลายตัวที่รอบโต๊ะ กำแพงนั้นตกแต่งด้วยภาพวาดหลายภาพที่ทำให้ทั้งห้องมีบรรยากาศราวกับเป็นห้องเรียน
แขกสองสามคนมานั่งในห้องแล้วเมื่อรษิกากับรณภพมาถึง พวกเขาหันมาสนใจทั้งสองคนและมองรษิกากับรณภพด้วยความทึ่งและชื่นชมเป็นอย่างมาก
ทั้งรษิกาและรณภพนั้นเป็นผู้ร่วมประชุมที่อ่อนวัยที่สุดในการประชุมครั้งนี้ แม้ว่ารษิกาจะเป็นหญิงสาวที่อายุยังน้อย แต่รุ่นพี่ก็ประทับใจกับการนำเสนอของเธอในการประชุมมาก
รษิกายิ้มให้ทุกคนอย่างนอบน้อม “ขอโทษที่ทำให้รอนานนะคะ เรายังไม่ชินกับที่ทางแถวนี้เท่าไรเลย”
หลังจากประชุมเสร็จ เธอก็ไปเดินเล่นในเมืองเบญจลัยกับรณภพโดยไม่ได้ให้คนในคณะจัดงานติดตามพวกเขาไปด้วย พวกเขาไม่ได้คิดว่าจะหลงทางระหว่างกลับมาโรงแรม จึงต้องใช้เวลาพอควรในการค้นหาว่าร้านนี้อยู่ที่ไหน
“ไม่เป็นไรหรอก ใช่ว่าทุกคนจะมาถึงแล้วเสียเมื่อไร ไปนั่งก่อนเถอะ!” ลักษณ์ที่นั่งอยู่ตรงหัวโต๊ะยืนขึ้นโบกมือให้รษิกากับรณภพนั่งลงข้างๆ เขา
ท่าทีของเขาทำให้รษิกาตั้งตัวไม่ทัน
ลักษณ์นั้นเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงในระดับนานาชาติ แม้แต่หาญชัยเองก็ยังเคารพชายผู้นี้เป็นอย่างมาก
รษิกาไม่คิดเลยว่าจะได้รับเกียรติอย่างสูงจากจรัญ เธอแอบเหลือบมองคนที่เหลือรอบๆ ตัวเธอและตระหนักได้ว่าสายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความอิจฉา
“เราจะขอนั่งใกล้ๆ ประตูดีกว่าค่ะ มันคงไม่สะดวกกับพวกคุณเท่าไรถ้าบริกรเข้ามาเสิร์ฟอาหารนะคะ” เธอกล่าว
จากนั้นเธอกับรณภพก็นั่งลงใกล้ๆ ประตู
ลักษณ์ขมวดคิ้ว แต่เขาก็ไม่บังคับ “พวกคุณนี่รอบคอบดีจริงนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...